پدر را وارد دایره عاطفی خانواده کنید
در طول تاریخ حل اغلب مشکلات وظیفهی مردان بوده است. مردان مسئول تامین نیازهای مادی خانواده و تنظیم امور زندگی و حضور در جنگها بودهاند. یعنی بیشتر فعالیتهای سخت همواره برعهده مردان بوده است، و بهنوعی همه فن حریف خطاب شدهاند، در این میان کمتر به نیازهای عاطفی آنان توجه شده است.
هر چند در طول تاریخ تربیت فرزندان برعهده مادران بوده و رابطه احساسی بین مادر و فرزند نمود بیشتری داشته است، ولی اغلب از نیازهای عاطفی مردان، در کانون خانواده، غفلت شده است، و در نگاه سنتی همواره مردان توانایی حل مشکلات سخت را دارند و همه فن حریفند و باید با قدرت به تامین نیازهای خانواده خود بپردازند.
بیشک باید پدر را وارد دایرهی عاطفی خانواده کنند. مردان را باید از سختکوشی و سخت افزاری خارج کرد و آنها را در تمامی مسائل عاطفی و روحی خانواده دخیل کرد. نگاه سنتی در جهت سرکوب عواطف و احساسات مردان قرار دارد.
هنگامی که در کودکی به پسر بچهها میگویند؛ «مرد نباید گریه کند»، در حقیقت تمامی نیازهای عاطفی او را سرکوب میکنند. یعنی جنبههای احساسی و عاطفی را نوعی سُستی برای مردان عنوان میکند. ازاینرو مردان باید احساسات خود را پنهان کنند.
بیتردید باید گفت مردان نیز همانند زنان دارای احساسات عمیقی هستند. آنها نسبت به همسر، فرزندان و نزدیکان خود احساس عشق، محبت و دلسوزی دارند. مردان با فعالیتهای سخت کوشانه خود نشان دادهاند که برای آرامش و آسایش اعضای خانواده از خودگذشتگی میکنند و گاهی هم با سکوت از کنار تنشها و موضوعات جنجالی عبور میکنند.
برخی اوقات مادران نیز از ایجاد احساس و عاطفه بین پدر و فرزندان خودداری میکنند به نحوی که در بسیاری از اوقات فرزندان، فرصتی برای درد دل با پدر پیدا نمیکنند. ایجاد یک ارتباط متقابل بین پدر و فرزندان به سختی حاصل میشود یعنی از ابتدا این تصور در فرزندان ایجاد شده که مسائل عاطفی را با مادران در میان بگذارند، چرا که باید همواره مراقب حریم و حرمت پدران باشند. نگاه سنتی به فرزندان آموخته است که پدر خسته و بیحوصله است. اغلب نسبت به اشتراک گذاشتن مسائل عاطفی با پدر توجه نشده است. این مساله جایگاه عاطفی پدر را در خانواده کمرنگ کرده است.
بسیاری از زنان براساس تربیت سنتی بعد از ازدواج نیز به تقویت و استحکام رابطهای قوی و غنی عاطفی با مردان توجه نمیکنند. آنها مرد را فرادست و زن را فرودست میدانند. درنتیجه بار عاطفی صرفا بر عهده زنان خانواده است درحالیکه باید از این رابطه تعریف شده فاصله گرفت. در دنیای پیچیدهی امروزی با توجه به فشارهای مختلف اقتصادی، اجتماعی و ناکامیهای روحی و روانی که بر پدران تحمیل میشود، باید حمایت عاطفی خانواده از مردان بیش از پیش مورد توجه قرار بگیرند و از نظر روحی و عاطفی نوازش شوند.
الگوی متفاوت
به نظر میرسد بهتر است الگوی متفاوتی از امام علی (ع) نیز به مردان ارائه شود. الگوهای عاطفی امام به خانواده و همسر مورد توجه قرار گیرد. مردی با آن همه عظمت و ظرفیتهای روحی سرشار از احساسات و عواطف غنی و والای انسانی است. بیشک مردان باید مورد حمایت عاطفی قرار بگیرند چون اغلب همانند زنان قادر به گریه کردن و برونریزی عاطفی نیستند. زنها و فرزندان نیز باید بدانند گاهی اوقات روح و روان مردان نیز سرما میخورد و به مراقبتهای عاطفی و روانی محتاج است.
مردانی که سرشار از عاظفه هستند، گاها به دلایل مختلفی احساسات خود را بروز نمیدهند. بیشتر مردان حاضرند از نیازهای اولیه خود بگذرند، اما نیازهای فرزندانشان را تامین کنند. مردان هر چند در کارهای سخت مهارت بیشتری دارند، اما در مسائل نرم و عاطفی نیز بسیار حساس بوده و به تقویت احساسات و عواطف نیازمندند.
بیشک باید به خانوادهها آموخت که پدر را وارد دایره عاطفی خانواده کنند. مردان را باید از سختکوشی و فعالیتهای سخت صرف خارج کرد و آنها را در تمامی مسائل عاطفی و روحی خانواده دخیل کرد. اغلب مادران با فرزندان خود جامعهی کوچکی را بدون حضور عاطفی پدر تشکیل میدهند. این مادران چنین احساساتی را به فرزندان خود منتقل میکنند و در آینده از پسران خود مردانی میسازند که گریه کردن و عاطفی بودن را در شان مرد ندانند.