اهمیت گفتگو در خانواده:
گفتگو و تعامل در زندگی خانوادگی نقش بسیار موثری در شناخت استعداد و شکوفایی اعضای آن و حل مشکلات زندگی در کانون خانواده دارد. اگر به هر دلیلی چنین ارتباطی در خانواده شکل نگیرد، قطعا روند طبیعی رسیدن به اهداف متعالی در زندگی دچار اختلال خواهد شد.
وقتی فرصت گفتگو در خانواده به شکل چشم‌گیری کاهش یابد، هر روز فاصله بین اعضای خانواده بیشتر خواهد شد و به مرور وضعیتی پیش خواهد آمد که اعضای خانواده احساس می‌کنند حرف یکدیگر را متوجه نمی‌شوند؛ چون تعامل مناسبی بین آن‌ها وجود ندارد.
از طرفی دیگر وقتی درصد زیادی از مردم در جامعه گرفتار تامین معیشت خود و مسائل مالی هستند و مدام با نگرانی‌ها و استرس‌های ناشی از آن مجبورند دسته و پنجه نرم کنند، حوصله و فرصت تعامل و گفتگو بین اعضای خانواده به حداقل خواهد رسید و به همان میزان ناهنجاری‌ها و آسیب‌های اجتماعی در خانواده و بعد جامعه افزایش خواهد یافت.
بعد از انقلاب صنعتی، بحث اوقات فراغت در کشورهای صنعتی مطرح شد، تا خانواده‌ها بعد از زمان کار، فرصت تفریح، گردش، تعامل و گفتگو و پرداختن به امور زندگی شخصی خود با دیگر اعضاء خانواده را داشته باشند. در واقع برخی پژوهشگران معتقدند کاهش اجباری زمان کار، برای پرداختن افراد به زندگی شخصی موضوع مهمی است، بدین معنی که بعد از انجام کار طاقت فرسا و خستگی، همه فرصت داشته باشند تا درکنار خانواده به امور زندگی بهتر بپردازند.
بدون تردید در کشورهایی که تورم و رکود وجود دارد خانواده‌ها بیشتر وقت خود را صرف کار بیشتر برای تامین معیشت می‌کنند و طبیعی است که فرصت گفتگو در خانواده‌ها کم شود. اما دولت‌ها موظفند و باید تمهیداتی بیاندیشند و به‌گونه‌ای برنامه‌ریزی کنند تا درصد بالایی از مردم بالای خط فقر قرار گیرند و چنان نباشد که بزرگ‌ترین دغدغه خانواده‌ها تامین معیشت‌شان باشد و با چند شیفت کاری هم زندگی آنان تامین نشود.
از اینرو دولت مردان باید کاری کنند و مردم را چنگال تورم نجات دهند و دغدغه تامین معیشت بیش از حد مردم را آزار ندهد، تا زمان گفتگوهای سازنده بین اعضاء خانواده ارتقا یابد. در واقع وقتی گفتگو بین اعضای خانواده کم می‌شود، زندگی آن‌ها شکل نباتی به خود می‌گیرد و فرصت حل اختلافات و کاستن از پتانسیل منفی احتمالی را پیدا نخواهند کرد، یعنی اگر اعضای خانواده بلد نباشند به‌وسیله گفتگو با یکدیگر کینه و کدورت‌های ناشی از اختلافات را کم کنند، چنین خانواده‌ای به مرور دچار افسردگی می‌شود و این خطر وجود دارد که چون فرصت گفتگو در خانواده وجود ندارد، گرایش به ارتباط با افراد غیر و غریبه پیدا کنند، به خصوص در فضای مجازی. در حقیقت کاهش و کمرنگ شدن فرصت گفتگو در خانواده‌ها رابطه‌ی معناداری با بزهکاری، ناهنجاری و آسیب‌های اجتماعی دارد.
در یک خانواده سالم تمام ارتباطات و تعاملات برای استفاده حداکثری از استعدادها و توانایی‌ها است. به بیانی روشن‌تر خانواده‌ای را می‌توان خوشبخت محسوب نمود، که در آن‌جا فرصت‌های مناسب و کافی برای گفتگو موجود باشد، و همه‌ی اعضای خانواده با استفاده از فرصت‌هایی که برای‌شان در کنار یکدیگر به وجود می‌آید، و به‌کارگیری از ظرفیت‌هایی بالقوه‌ای که دارند روابط خود را تعمیق و نزدیک نمایند.
