خانواده مکانی برای تربیت و پرورش انسان

باوجود دگرگونی در ساختار و نقش­ های خانواده، بی­ تردید خانواده هم­چنان یکی از نهادهای اصلی جامعه به­ شمار می­رود. اهمیت خانواده از این­روست که نه تنها محیط مناسبی برای همسران به­ شمار می­آید، بلکه وظیفه­ تربیت نسل­ های آتی را نیز بر عهده دارد. به­ عبارتی می­توان گفت؛ هنجارسازی و مقابله با ناهنجاری ­ها از خانواده آغاز می­گردد. وجود خانواده از آن جهت ضروری است که شخصیت انسان ساخته نمی­شود مگر از طریق فرآیند اجتماعی شدن که بنیان و اساس آن از خانواده است، آن­جا کارخانه ­ایی است که شخصیت انسانی تولید می­کند.

ایفای بهینه این کارکردها نه تنها برای بقا خانواده ضروری است بلکه در دراز مدت برای انسجام اجتماعی نیز ضروری می­باشد. آسیب­ هایی نظیر: خودکشی، اختلافات زناشویی، طلاق، دختران فراری و خشونت بنیان خانواده را در معرض خطر قرار داده می­دهد. درگذشته­ های دور انسان­ ها دور هم جمع گشته و شهرنشین شدند تا برای خودشان امنیت و آسایش فراهم کنند. از حمله­ جانوران، قبایل وحشی درامان بمانند و به یکدیگر یاری رسانده و از هم حمایت کنند.

ولی در همین شهرها کم­ کم بلایای دیگری نصیب انسان شد؛ دزدی، خشونت، فقر، فحشا و… انسان­ها مجبور به تشکیل نیروی امنیتی (پلیس)، قضایی، شدند. دور خانه­ ها دیوار کشیدند، دزدگیر و دیگر وسایل ایمنی اختراع شدند، مجتمع­ های مسکونی درست شد، ولی بازهم کفایت نکرد. یعنی پیچیدگی­ های جامعه­ انسانی کم­کم تبدیل به طاعون شهرنشینی گردید. حالا با وجود این­که انسان­ ها در جمعیت­ های میلیونی زندگی می­کنند، به واسطه­ فشارهای مضاعف وارده از سوی؛ جامعه، اطرافیان، شغل و… دچار اضطراب و استرسند، که حجم زیادی از منفی­نگری­ های و بدبینی­ ها حاصل همین تخریب­ ها است.

خانواده به ­عنوان یک نهاد اجتماعی، نقش مهمی در روند سعادت یا بدبختی حیات انسان دارد. خانواده رسالت تداوم نسل­ ها را به عهده دارد که کیفیت و کمیت نسل فردا را رقم می­زند و در تربیت فرزندان سالم جایگاه مهمی دارد. چون ارزش­ها و هنجارها از طریق خانواده به فرزندان و نسل­ های بعد منتقل می­شود؛ ازاین­رو توجه هرچه بیشتر به کانون خانواده و سرمایه­ گذاری تربیتی – پرورشی، امری واجب و مطرح می­باشد که موجب ارتقای کیفی سطح بهداشت و سلامت خانواده خواهد بود و تاثیری مستقیم بر تربیت نسل­ های آتی دارد.

خانواده مکانی برای تربیت و پرورش انسان­ ها است که تنها درصورت وجود سلامت روحی و روانی و اخلاقی می­تواند انسان­ هایی پاک و سالم تحویل اجتماع. برای شکل ­گیری یک خانواده­ مستحکم و سالم علاوه بر انتخاب مناسب و آگاهانه، به­ دست آوردن علم و دانش (دینی و اجتماعی) اولیه امری بدیهی می­باشد، تا به­ واسطه­ ناآگاهی و برخی جهالت­ های سطحی، نهاد آن از هم گسسته نشود.