مربی

مربی

یکی  از مولفه‌­هایی که می­تواند بر روی شخصیت، رفتارهای اجتماعی کودکان، جوانان و حتی بزرگسالان و تغییر الگوهای ذهنی تاثیر قابل ملاحظه­ عمیق و اصولی بگذارد نقش مربی­ و استاد می­باشد. این فرد می­تواند مربی ورزش، روحانی، استاد دانشگاه یا یک هنرمند باشد. موضوع مهم این است که انسان او را به­ عنوان مرشد و مراد خود بپذیرد و شیفته و علاقمند شخصیت معنوی و اخلاقی‌­اش شود و او را الگوی خود قرار دهد. همه ما کم و بیش به چنین افرادی وابسته هستیم که در جامعه و شهر­مان هم با ضریب اجتماعی (شهرت) مختلف حتما می­شناسیم.

مسلماً هر فرد فرهیخته­ و صاحب کمالی برای جایگاه استادی و مربیگری و تربیت اخلاقی مناسب نیست؛ یعنی تهذیب نفس شرط لازم هست، ولی کافی نیست. یک مربی شایسته علاوه بر تهذیب نفس ویژگی‌های دیگری هم باید داشته باشد. به طور قطع ویژگی‌های مربی شایستگی‌های علمی، عملی و اخلاقی او باید در عمل به اثبات رسیده باشد.

این افراد تاثیر بسزایی در تغییر دیدگاه‌های انسان (الگوهای ذهنی) دارند. آنان می­توانند الگوهای ذهنی را از منفی‌نگری به مثبت‌نگری تغییر دهند. یعنی دیواره‌های منفی‌بینی را تخریب کنند و سازه‌های مثبت‌­اندیشی را در ذهن بنا سازند. آن چه مسلم است مربی در تغییر چارچوب‌های ذهنی و مسیر مثبت­‌اندیشی و کلا در فرایند تربیت انسان نقشی سازنده و زیربنایی ایفا می‌کند.

به­ طور معمول انسان پیرو نظرات کسی می­شود که به او علاقمند باشد. مربی و مرشد یعنی فردی که به او علاقه داریم، این محبت و مهر پتانسیلی ایجاد می­کند که توانایی هدایت فکری انسان‌های دیگر را دارد، همان چیزی که رهبران اجتماعی، سیاسی، ورزشی و مذهبی و… که به اتکای آن پیروان زیادی پیدا می­کنند. به­ واسطه­ همین علاقه­ فطری که بین مربی و افراد یک جامعه پیدا می­شود، آن­ها می­توانند تاثیر اغلب مثبت و شگفتی­­ بر تحولات ذهن و فکری انسان‌ها بگذارند.