مزرعه ذهن

اگر در زمینی واحد دو دانه بکاریم: یکی انجیر و دیگری نارنج بعد از چند سال مراقبت هر دو تبدیل به درختانی بزرگ شده و به بار می­ نشینند. یکی میوه­ ای شیرین و دیگری ترش می­دهد. آیا ذات طبیعت در این میان دخیل هستند؟ البته که نه، مادر طبیعت بر اساس قوانین ثابت فقط کمک می­کند که دانه خصوصیات نهفته در خود را آشکار کند.

دانه­ انجیر خصوصیتِ شیرینی را داراست و دانه­ نارنج ترشی را. پس اگر کسی درخت انجیر می­خواهد باید دانه­ انجیر بکارد و اگر درخت نارنج هسته­ نارنج و الی آخر…

مشکل و جهل ما آدم­ ها آن است که در مزرعه­ ذهن خودمان موقع کاشت دانه به نوع آن بی­ توجهیم، دایم هسته­ نارنج می­کاریم، اما وقتی درخت بزرگ شد و میوه داد یک­باره آگاه می­شویم که انجیر شیرین می­خواسته­ ایم، پس مشغول گریه و زاری می­شویم و به امیدی واهی برای انجیر دادن درخت نارنج ذهن­مان دست به دعا برمی­داریم، ولی این کارها ثمری ندارند.

هرچه ما قوانین طبیعت ذهن را زودتر بفهمیم و مطابق با آن زندگی کنیم، زودتر از بدبختی و رنج خلاص می­شویم

بعضی وقت­ها در دایره­ بسته­ خیالات و توهمات منفی و بد، گرفتار می­شویم و با وجودی که می­دانیم آن افکار پوشالی ­اند، ولی بازهم توان رها شدن از دست­ شان را نداریم. افکارمنفی قدرت تخریبی زیادی دارند. می­توان آن را به یک گرداب عمیق و قوی و یا یک گردباد قدرتمند تشبیه کرد که در برابر هیچ کدام نمی­توان مقاومت نمود. اگر به دام و مرکز چرخه­ افکارمنفی و تخریبی بیفتیم، حال­مان دگرگون می­شود، و تا فروکش نشدن گردباد یا فرار از گرداب این وضعیت ذهنی ادامه دارد.
پس چه باید کرد؟
بهترین کار پیش­گیری است، افکار منفی- منفی­ نگری- منفی­ بینی- خیالات منفی نیز شبیه بیماری­های عفونی و امراض واگیر؛ مسری ­اند و باید توسط واکسن­ های پیش­گیری جلوی نفوذ ویروس آن­ها را گرفت.

اما چگونه؟
با گوش ندادن به حرف­های منفی، اجتناب کردن از آدم­های منفی­ بین، پرهیز از اجتماعاتی که منفی­ گویی و بدبینی و منفی­ نگری در آن­جا رواج دارد و نُقل محفل است. به­ طورکلی دوری از همه­ عواملی که باعث می­شود افکارمنفی در ما ریشه­ دواند، و برعکس توسل جُستن به عناصری که موجب مثبت­ اندیشی، مثبت­ بینی و مثبت­ نگری می­گردند.

همان­گونه که به­ خاطر حفظ سلامتي هر غذايي را مصرف نمي­كنيم و مواظب تندرستي خودمان هستيم، در مورد ذهن هم نبايد اجازه ­دهیم هر فكر و خيالي به آن وارد شود. سلامتی ذهن، قدرت ما را تحت­ تأثیر قرار­ می­دهد. اگر افکار سُست و بی­ ارزش وارد ذهن شود، کارکرد ذهن ضعیف­ خواهد شد، اما اگر به موضوعات بزرگ و مثبت فکر کنیم، پیکره­ ذهن­مان قوي می­شود. همان­گونه که افکارمنفی، بدبینی را در دل انسان نهادینه می­سازد. بازگویی بیهوده­ شکست­ ها و بلاها، تصاویر منفی زیادی خلق و بازآفرینی کرده و انرژی درونی (کارمایه) خودمان و اطرافیان را تخریب می­کند.
اگر از زندگی­مان راضی نیستیم و می­خواهیم آن­را تغییر دهیم، نخست باید افکار و باورهای­ منفی­ را از ذهن بیرون بریزیم؛ در حقیقت راز خوش­بختی در خوش­ بینی؛ داشتن ذهنیت مثبت است؛ چرا که ما همانی هستیم که فکر می­کنیم.

برگرفته از کتاب «یک نفس زندگی» نوشته افشین طباطبایی