قبول مسووليت :
تفاوت زيادى بين اشتباه فردى و قبول مسووليت شخصى در هر حادثه‌اى وجود دارد. موضوع مهم براى هر كس، رعايت اصول و مسئوليت پذيرى در دفاع از خود است. مسئله مهمى كه در موضوع حمله شرارت بار، مطرح میشود، چه از جايگاه قربانى چه مدافع، ممكن است ناراحتى، ضرب و شتم و جرح به همراه داشته باشد. در حالت عادي كسى حاضر به تحمل سختى و مرارت بى خود و بى دليل نيست.
در بحث دفاع نيز، چنين تحليل ساده‌اى وجود دارد. اگر اتومبيل، دزدگير و بيمه داشته باشد، اگر منزلتان مجهز به نرده‌هاى ايمنى و دزدگير باشد، اگر به محل‌هاى تجمع اراذل و اوباش نرويد، اگر و اگر و… هزاران اگر ديگر را رعايت كنيد، احتمال وارد شدنتان، در يك فرايند دفاعى خيلى كم خواهد بود. مسئوليت انسانى و اخلاقى و اجتماعى ايجاب مى‌كند كه تا حد امكان با تمام قوا و نيرو و امكانات موجود، سعى در توقف خشونت كنيد. هر مشكلى، راه‌حل‌هاى متفاوتى دارد. سعى كنيد راه‌حل مناسب را پيدا كنيد; زود تصميم نگيريد، به‌ويژه در اوضاع بحرانى و خطرناك، كه احتمال درگيرى و عواقب بعدى وخيم را در بر داشته باشد. خيلى اوقات، يك سكوت مصلحتى، خيلى بيشتر از جوابى نسنجيده، راه‌گشا است.
