استبداد رای و تحمیل عقیده در روابط زناشویی تخریب کننده است. تصمیم گیری های یک جانبه، فضای صمیمی و نشاط و اعتماد به نفس خانوادگی را مورد تعرض و تخریب قرار میدهد. موفّقیت مرد در مدیریت خانواده، تنها با حکومت بر دل زن امکان پذیر است؛ اگر زن و دیگر اعضاى خانواده به مرد، علاقمند بوده و در عمق وجودشان براى او حرمت و احترام قائل باشند، او می‌تواند در اداره خانواده موفّق باشد، وگرنه توسّل به زورگویی و تحمیل عقیده با خشونت، نه تنها کارگشا نیست، بلکه بر نابسامانى خانواده مى افزاید.
یکی دیگر از عوامل مهم تخریب روابط خانوادگی، استبداد رای، خودخواهی و خودبینی هریک از طرفین است، به طوری که فقط خوبی های خود و عیوب دیگری را میبینند. خودخواهی زمینه رسیدن به خودستایی و جاه طلبی را فراهم میکند. بیشتر اوقات در روابط زناشویی یک از دو طرف (غالبا مردها) با استبداد رای و روش های مختلف قهریه سعی دارد نظرش را به کرسی بنشاند. یعنی خود را صاحب بهترین فکر و نظر و عقل کل میداند، و به هیچ عنوان هم حاضر به تحمل رای مخالف نیست. در روابط زناشویی نفوذ یا برتری مدیریتی یک از زوجین امری قابل قبول و پذیرفتنی است، در چنین شکلی از رابطه مشورت و ملاحظه، توافق و تفاهم طرف مقابل شرطی زیربنایی است. والا استبداد رای: «حرف فقط حرف من است» و «تو باید بیچون و چرا پیروی کنی» تیشه به ریشه خانواده میزند و اساس بسیاری از طلاق های عاطفی و رسمی نیز هست.
مشکل عمده؛ عدم تفاهم، سوءتعبیر، سوءتفاهم، سوء برداشتهایی است که آثار منفی زیادی در روابط طرفین دارد که عمدتا به سرزنش، سرکوفت، تحقیر، تهمت و اتهام زدن و… می انجامد. درصورتی که با تدبیر و برخورد ماهرانه به خوبی میتوان از این پیچ و خم ها گذر کرد. در خانواده هایی که زن ها فرمانروا هستند؛ پسرانی ترسو و با اعتماد به نفس ضعیف و دخترانی تا حد زیاد بی منطق بار میآیند. و اگر مردان فرمانروایی کنند؛ اغلب دختران ترسو و بی اعتماد به نفس و پسران زورگو میشوند. یعنی مردان و زنانی که گاه تا پایان عمر خود نمی فهمند چه انتظاری از دنیای پیرامون و اطرافیان خود دارند.
عیب جویی های بی مورد، انگشت روی نقاط ضعف گذاشتن و آنها را بزرگ کردن و طرف را سرزنش و تحقیر و توهین نمودن خانواده و اعضا را به جایی نمیرساند، یعنی در فضای خانواده راهگشا نیست. به جای بزرگنمایی کردن نقاط ضعف همسر، باید با تعامل درصدد رفع نقاط ضعف یا چشم پوشی از آنها یا مسکوت گذاشتن شان برآمد. در این صورت هر یک از دو طرف به ارزش ها، نقاط مثبت و قوت زیادی در یکدیگر پی می برند و میتوانند آنها را بزرگ کنند چون نقط قوت انرژی زا هستند و تولید نیرو میکنند.
خانواده فضای عیب جویی- تخریب احساسات- انگشت بر نقاط ضعف گذاشتن- ایراد گرفتن دائم نیست. خانواده باید کانون تایید و تحسین و تشویق اعضای آن باشد تا انرژی مثبت برای روح افراد فراهم کند. یکی از راه کارهای حل اختلاف و جلوگیری از بروز مشکل در خانواده انعطافپذیری زن و شوهر در رویارویی با سوءتفاهمات – سوءتعبیرها – سوء برداشتها – تقاضاهای بی جا و… میباشد که مانع پدیدار شدن آشفتگی روانی و افسردگی میشود.
