عزیزانم متشکرم:
شکرکردن و سپاسگزار بودن کار سختی نیست. ما بدون وجود اطرافیان‌مان هیچ چیزی نیستم. اگر فکر کنیم هركاري را خودمان انجام داده‌ايم و کس دیگری تا به حال برای ما قدمي بر نداشته است، سخت در اشتباهیم و در اصل چشم‌مان را بسته‌ایم.سپاسگزاری همان تشکر کردن و حق‌شناس بودن است که به ما احساس آرامش ميدهد. این حس مسوولیت و سپاس چه در برابر پروردگار، چه پدر و مادر، استاد و بزرگترها باشد، چه شکر آن نفسی که می‌کشیم و دَمی که بر‌می‌آوریم، فرقی ندارد؛ تشکر کردن یعنی رضايت قلبي از امر پيش آمده، يا آنچه كه داريم.
اگر برای دیگران کاری انجام می‌دهیم توقع سپاسگزاری و قدرشناسی نداشته باشیم. هدف را احساس رضایت و خشنودی خاطر خود در نظر بگیریم که به دلیل فداكاري و كمك، به ما دست میدهد. به سه خصوصیت خوب همسرتان و هم چنين سه كار مثبتی که او در یک سال گذشته برایتان انجام داده است، فكركنيد؛ همین فکر را در مورد پدر، مادر و فرزندان نیز انجام دهید. مطمئنم آن قدر جنبه‌هاي خوب و مثبت در همسرتان پيدا خواهيد كرد، كه خودتان هم متعجب میشويد. (با غريبه‌ها مودبيم، اما در خانه با آنها كه دوست‌شان داريم، تند و بد حرف مي‌زنيم. با غريبه‌ها مهرباني ميكنيم، ولي با نزديكان‌مان پرخاش. يادمان ميرود، در مواقع سختي و غم همين كساني كه با آنها تندخويي و بدرفتاري كرده‌ايم به داد ما ميرسند و در كنارمان مي‌مانند و بيش از ديگران كمك‌مان مي‌كنند).
مشكل اين است كه عادت كرده‌ايم فقط خصوصيات بد نزديكان‌مان را ببينيم.(شما به عنوان پدر/مادر وقتی به خانه می‌آیی دختر يا پسر جوانت چند بار برایت چای يا آب آورد؛ چند بار چیزی که خریده بودی را گرفت و برد، اما شده تو یک بار دل به دل‌اش بدهی و بدون اينكه او را نصيحت كني، به حرف‌هايش گوش كني)؟
(به دو موقعیت در زندگی‌ات فکر کن که گويي ناگهان در آسمان باز شد، رحمت الهی به رویت باریدن گرفت و فرشته‌ها برایت معجزه کردند… هان؟… یادتآمد؟… يادت هست از خوشحالي میخواستی پرواز کني؟… فقط گفتی خدایا شکرت؟… ولی تو وظیفه داری به دور و بری‌های خودت، به کسانی که دوستت دارند؛ به تو عشق میورزند و مواظب تو هستند، توجه كني و از آنها قدردانی و تشكر نمايی. خدای بزرگ منتظر است تا ببیند تو چقدر به بنده‌های دیگرش که اسباب راحتی و آسایش تو را فراهم مي‌کنند، احترام می‌گذاری و چه اندازه به آنها محبت میکنی. به اطرافت نگاه کن؛ ببین از چه کسانی باید تشکر کنی. تا دیر نشده لبخند بزن؛ فرشته‌های الهی چشم به راهاند تا دوباره برایت معجزه‌ای فراهم کنند).
لبخند بزن، تشكر كن، محبت كن
آيا بدون فکرکردن مي‌توانيد به سؤالات زیر پاسخ دهید؟
۱- سه نفر از ثروتمندان جهان را مي‌شناسيد؟
۲- سه نفر از قهرمانان كه در آخرین المپیک، مدال طلا گرفته‌اند را نام ببرید؟
۳- سه نفر از برندگان جایزه نوبل سال گذشته را نام ببريد؟
۴- سه كتاب پرفروش تاريخ ادبيات ايران كدامند؟
۵- در سه سال گذشته نفرات اول کنکورهای سراسری چه کسانی بودند؟
نمی‌توانید پاسخ دهید؟ خیلی مشکل است، این طور نیست؟
نگران نباشید؛ هیچکس این اسامی را به سادگي به خاطر نمی‌آورد. روزهای تشویق و افتخار به پایان میرسند؛ برنده‌ها و قهرمانان خیلی زود فراموش می‌شوند؛ نخبگان كنكور میروند و كساني را كه در آخرین المپيك، مدال طلا گرفتند، كمترکسي به یاد مي‌آوردشان. نفر اولیها زود از خاطره‌ها میروند و نمره بیستی‌ها در تاریخ گم می‌شوند؛ قهرمانان ورزشی، برندگان جوایز مهم همه سرنوشتی مشابه دارند؛ تا روی سکو هستند و دوربین‌ها فلاش می‌زنند و روزنامه‌ها مصاحبه میکنند، مردم به یادشان دارند، ولی بعد از مدتی فراموش می‌شوند. آنهایی که برای مدال تلاش میکنند در يادها نمیمانند و خیلی زود نامشان به فراموش‌خانه ذهن سپرده می‌شود.
اکنون به موارد زیر پاسخ دهید.
۱- سه نفر از معلم‌ها يا مربي‌هايتان را که در تربیت شما تاثير داشته‌اند نام ببرید.
۲- سه نفر از دوستان خود را که در مواقع نیاز به شما کمک کرده‌اند نام ببرید.
۳- سه نفرکه با مِهرشان احساس گرم زندگی را به شما بخشیده‌اند نام ببرید.
۴- به طورحتم سه نفر را که از هم صحبتی با آنها لذت میبرید، به خوبي مي‌شناسيد؟
حالا ساده‌تر شد؛ میتوانید به این سؤالات پاسخ دهید، این طور نیست؟
اشخاصی که به زندگیمان معنی بخشیده‌اند، ارتباطی با ترین‌ها ندارند؛ ثروت بيشتری ندارند؛ بهترین جوایز را نبرده‌ند و مشهور و معروف نیستند. آنها کسانی هستند که به فکر ما بوده يا از ما مراقبت كرده‌اند؛ همان‌هایی که در همه شرایط کنار ما می‌مانند و دوستمان دارند. کمی بیاندیشیدم؛ زندگی خیلی کوتاه است، به راستی من و شما در کدام فهرست قرار داریم؟ نمی‌دانید؟ به طور یقین در زُمره مشهورترین‌ها نیستیم، اما از جمله کسانی هستیم که درخاطر خیلی‌ها خواهیم ماند. خیلی‌ها ما را دوست دارند و ما هم به آنها عشق می‌ورزیم.
همين الان دست به كار شويد؛ آنوقت متوجه خواهيد شد كه چه طور احساستان تغییر میكند. این راه حل در حقيقت نوعي پیروزی است؛ چون به خاطر دنیا و کسانی که به شما حس شادكامي داده‌اند، شکرگزار هستید و آنها هم احساس میکنند مورد قدردانی قرار گرفته‌اند. « بیایید نسبت به کسانی که ما را شاد میکنند شکرگزار باشیم؛ آنها باغبان‌هایی دل‌نواز هستند که روح ما را شکوفا میکنند و به آن طراوت می‌بخشند ». (مارسل پروست – نويسنده انگليسي)
دیگران باید بدانند که چقدر سپاسگزار آنها هستیم. بعضی اوقات قدردان کسی هستيم که کاری برای ما انجام داده است، اما از گفتن آن ابا می‌کنیم؛ در صورتی که می‌توانیم با رفتار خود به طرف مقابل نشان دهيم تا بداند ارزش محبتی را که در حق‌مان کرده است، می‌فهمیم، باید تشکر کردن را یاد بگیریم؛ حتا برای کار کوچکی که کسی برای ما انجام میدهد.«كسی که مدیونش هستید، نباید برای شما فردی عادی در میان دیگران باقی بماند؛ بلکه باید شخص ویژه‌ای بشود؛ مانند چیزی که مقدس است». (آلبرات شوایتزر- پزشك بشردوست برنده جايزه نوبل).
قدرشناسی و سپاس يعنی برای حمایت‌هاي زیادی که از ما مي‌شود، چشمان‌مان باز است؛ به این روش شادي بيشتري در زندگی خواهيم داشت. صبح كه از خواب برمی‌خیزیم، اگر به خاطر زندگی، خانواده، خانه، دوستان، صبحانه، سلامتي و روز تازه از خدا تشكركنيم و روزهای بعد از آن هم به همین‌گونه شکرگزار باشیم، انصافاً آیا صفا و آرامش بیشتری نخواهیم یافت؟ تشکركردن از خدا (شكر) موجب آرامش انسان می‌شود. هر بار که می‌گوییم « خدایا شکرت»، درحقیقت خاطر نشان می‌سازیم که آن چه دارم را می‌پذیرم و آنچه که باید را یاد مي‌گیرم. منشأ آرامش ذهن، تمرکز بر موهبت‌هایی است که از آنها بهرهمند شده‌ایم و نه آن چه نصیب‌مان نشده است.
اگر به دنبال آرامش واقعی ذهن هستیم باید حس سپاسگزاری داشته باشیم و نکته اصلی این است که هر صبح شکرگزار از خواب برخیزیم. اگر منتظر بهتر شدن اوضاع زندگي هستيم، مطمئن باشیم هرگز این گونه نخواهد شد؛ مگر خودمان تلاش كنيم. زندگی ما همانی است که در آن لحظه جاری است و وجود دارد و امروز همان فردایی بود که دیروز به فکرش بودیم و برای آن نقشه می‌کشیدیم.
نکته مهم
لحظات خوشی و نیکبختی همیشه در دسترس هستند؛ به شرط آن که به هستی، به دنيا و به آدم‌ها خوشبین باشیم؛ نفس عمیق بکشیم و به آفتاب، سلام کنیم؛ برای وقت‌مان ارزش قایل شویم و آن‌را تلف نکنیم؛ برای زندگی و سلامتی خود سپاسگزار باشیم؛ به یاد داشته باشیم که هیچ‌گاه برای مهر ورزیدن، دیر نیست؛ به اطرافیان خود توجه کنیم؛ محبت خود را به دیگران ابراز نموده، برای زندگی روزمره و نعمت‌هايش شکرگزار باشیم؛ يادمان نرود که خوشبختی، تنها امتداد آرامش است و آفرینش برای خوشبختی ماست.
