یکی از جلوههای آرامش بر اساس میزان توانایی زیستن در لحظه حال مشخص میشود؛ صرف نظر از آنچه دیروز رخ داده و فردا ممکن است اتفاق بیفتد. حال، زمانی است که ما در آن به سر ميبریم. از این دیدگاه کلید شادی و خرسندی، متمرکز ساختن ذهن بر لحظه اکنون است. زمان حال، گرانبها و ارزشمند است. در زمان حال احساسات تجربه میشوند، تصمیمها گرفته میشوند و تغییرات انجام میگیرند. اما قدرت و جادوی زمان حال، اغلب ما را فریب میدهد و از همه چیز غافلمان میکند، یعنی ناخواسته بیشترین لحظات زندگیمان را یا درگذشته به سر برده و با مرور رنجشها، حسرتها و ناراحتیهای قدیمی، به اشتباهات و قضاوتهای نادرست خود و دیگران میپردازیم، یا اینکه دل مشغول نگرانیهای آیندهایم و با سناریوهای (چه میشود، اگر و…) فاجعه سازی میکنیم. در این میان، تنها چیزی که از دست میرود، لحظات حال زندگیمان است.
ما نمیتوانیم اعتبار زمان حال را و موقعیت ممتازش را به خاطر فردا انکار کنیم و همه آن را با تردیدهای گذشته یا نگرانیهای بی مورد آینده یک جا از میان ببریم. برای زندگی در زمان حال، تنها باید یاد بگیریم که آگاهی خود را تغییر داده و به جای پرداختن به گذشته کهنه یا آیندهای نامعلوم، حواس خود را معطوف کاری کنیم که مشغول آن هستیم.
همین حالا، چشمها را ببندیم و به نفس کشیدنمان توجه کنیم. هوایی که فرو میدهیم، و ریهها را پر میکند و فشار آن بر قفسهی سینه و شکم؛ آیا لذت بخش نیست؟ خيليها انجام كارهاي خود را مدام به تاخير مياندازند و بهانههاي زيادي براي آن ميآورند؛ كارها را به بعد موكول ميكنند و فردا را با شكوهترين روز زندگي ميدانند؛ فردايي كه معلوم نيست چگونه از راه ميرسد.
فردا، متعلق به تنبلها و بهانهاي است براي آنها تا به درستي زندگي نكنند. اشخاص منفعل با به تاخير انداختن هركاري، فرصتهاي عالي را به ديگران واگذار ميكنند؛ درنگ در انجام هركاري، آنرا در ذهن، بزرگ، سخت و غيرممكن كرده و شخص را دچار نگراني مينمايد؛ به طوریکه مجبور ميشود زير فشار دلواپسي و اضطراب در لحظات آخر، كار را به هرقيمت و كيفیتي انجام دهد.
اصل مهم اين است كه ما هر روز را به بهترين شكل ممكن به پايان ببريم. ما اکنون را داریم؛ دیروز یک خاطره است و نمیتوانیم آنرا تغییر دهیم؛ فردا هم بيشتر یک خیال ذهني است. اگر به فكر دیروز و نگران فردا باشیم، ممکن است بخش بزرگی از زندگی را – که در زمان حال وجود دارد – از دست بدهیم.
امروز، روز مهمی است، اولین روز از بقیه زندگی من است
[…] ریشه در زیرساختهای روانمان دارد. اگر در هر رویدادی قضاوتهای منفی را کنار بگذاریم، گامی برای رسیدن به دروازههای […]