هر پدر و مادری ، آرزو ی فراهم ساختن بهترین امکانات رفاهی را برای فرزندان دارد. اغلب پدر و مادر به دنبال این هستند که فرزندشان در رقابت با همسن و سالان ، برتر شود. از این رو سعی دارند فرزندانشان در بهترین مدارس درس بخوانند تا از امکانات آموزشی بیشتری برخوردار شوند و بر این باورند که موفقیت و خوشبختی فرزندان، از این راه تأمین می شود، در نتیجه تمام هم و غم و فکر خود را صرف یافتن مدرسه ای برتر می کنند.
ایجاد رقابتی بی فرجام
از طرفی دیگر والدین تصور می کنند اگر فرزنانشان را در فلان مدرسه اسم و رسمدار ثبت نام کنند، آنان مجبور به تلاش و کوشش بیشتر خواهند شد و در مقایسه با هم سن و سالان، جلو می افتند، در حالی که والدین ناخواسته فرزندان خود را وارد یک بازی رقابتی بی فرجام می کنندکه مضرات آن بیش از محاسن اش است. باید در نظر گرفت هر انسانی، ویژگی های مختص خود را دارد و رقابت تحصیلی در چارچوب های معین به جای ارتقا، باعث تخریب روند شکوفایی استعداد آنها می شود.
آمارها چه می گویند؟
آمار و پژوهش ها نشان می دهند بیشتر دانش آموزانی که از دید والدین قرار است موفق شوند، فارغ التحصیلان مدارس غیر انتفاعی نیستند. آماده بودن همه امکانات و وسایل برای پیشرفت یک نفر، زمینه های رشد توانایی های نهفته انسان در مقابله با سختی ها و گرفتاری ها و در رویارویی با حل مشکلات، آشکار می شود؛ یعنی امکانات زیاد توانایی مقابله، مبارزه و پشتکار او را تخریب می کنند. ار انجایی که خیلی از افراد، توان پرداخت هزینه های مدارس غیرانتفاعی را ندارند، پیشنهاد می شود تفاوت چندانی بین مدارس قایل نشوند. در شرایطی که مجرب ترین و کارآزموده ترین آموزگاران نیز در مدارس دولتی مشغول به کار هستند و مدارس دولتی به خاطر بودجه بیشتر از امکانات ازمایشگاهی، ورزشی و هنری بالاتر و کاملتری برخوردارند.
