شهادت حسین کشته شدن مردی است که خود برای کشته شدن خویش قیام کرده است … امام حسین علیه السلام از مقوله دیگری است . او نیامده است که دشمن را با زور شمشیر بشکند و خود پیروز شود و بعد موفق نشده و یا در یک تصادف و یا ترور کشته شده باشد.
این طور نیست او در حالی که می توانسته است در خانه اش بنشیند و زنده بماند بپا خواسته و آگاهانه به استقبال مردن شتافته و در آن لحظه مرگ خویشتن را انتخاب کرده است … امام حسین علیه السلام یک شهید است که حتی پیش از کشته شدن خویش به شهادت رسیده است . اما نه در گودی قتلگاه بلکه در درون خانه خویش. از آن لحظه که به دعوت ولید حاکم مدینه از او بیعت مطالبه می کرد نه گفت این نه طرد و نفی چیزی بود که در قبال شهادت انتخاب شده است و از آن لحظه حسین شهید است.
سنبل شهادت حسینی در این تعریف تنها سلاح پيروز است البته شهادت حسيني شرايط ويژه خود را مي طلبد. وقتي ظلم و انحطاط و انحراف همه گير مي شود و ارزشهاي والاي اسلامي مسخ مي گردد و موعظه ها بر گوشهاي سنگين كارگر نمي افتد حسين با همه دانايي به عدم توانايي خود در پيروزي ظاهري بر دشمن علني به پيشواز مرگ مي رود و با انتخاب شهادت بزرگترين كاري را كه ميشد كرد، انجام ميدهد.
ثمره شهادت امام حسين عليه السلام آگاهي و بازگشت مردم به هويت اصيل اسلامي و زدن داغ رسوايي كشتن فرزند رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم بر پيشاني كريه حكومت يزيد است.
