خوشبختی واژه‌ای زرین:
خوشبختی موروثی نیست بلکه امری اکتسابی می‌باشد. خوشبخت بودن در واقع یک احساس زیبا و دلنشین دروني و نسبی است، نه مطلق و هر انسانی تعریف خودش را از آن دارد. برای این منظور باید بین تنش و آرامش، میان آنچه داریم و آنچه که طالبش هستیم، بین امکانات و تمایلات خود، تعادل و توازن برقرار کنیم. احساس رضایتمندی، شاکر و سپاسگزار بودن و هرگز در انتظار بخت و اقبال آنچنانی ننشستن، در ارزیابی هدف‌ها و امکانات واقع‌بین بودن؛ و همین‌طور از خواسته‌ها و تمایلات خود به راحتی گذشتن یا با سعی و تلاش مضاعف، به آنها جامه‌ی عمل پوشاندن از دیگر روش‌های رسیدن به خوشبختی است.
خوشبختی واژه‌ای زرین، زیبا و دلپذیر است که در هر فرهنگ و تمدنی، آرمانی ارزشمند و محبوب شمرده میشود. نوع نگاه انسان به آفرینش و هستی، مبنای تفسیر خوشبختی است. ایمان و اعتقاد معنوی و طرز نگرش‌مان به هستی و خلقت نیز نقش بارزی در معنا و مفهوم خوشبختی ایفا می‌کند. درحقیقت باید گفت اگر آدمی مطابق ماهیت خویش رفتار کند؛ از کارهایی که با فطرت انسانی او مغایر است دوری جسته و از آنچه دارد خشنود باشد، گام در راه خوشبختی بر می‌دارد.
می‌توان درباره خوشبختی، مدتها فکر کرد؛ بدون رسیدن به یک نتیجه قطعی. احساس خوشبختی برداشتی ذهنی و درونی است و عوامل متعددی در شکل دهی آن نقش دارند که گاهی از تسلط ما خارجاند. تجربه خوشبختی در نزد انسان‌ها متفاوت است. شاید بتوان گفت براي درك خوشبختي تنها کاری که باید کرد اندکی تأمل و غبارروبی از چشم‌هایی است كه به رسم عادت و به سرعت و به سادگی از نعمت‌های شگفت آوری که پیرامون ما را احاطه کرده‌اند، بی اعتنا مي‌گذرد.
زندگی همواره پر از چالش است. بهتر است این واقعیت را بپذیریم و تصمیم بگیریم که با وجود همه مسایل، شاد زندگی کنیم. به خیالمان میرسد که زندگی دلخواه‌مان، زمانی شروع میشود که موانع سر راهمان کنار بروند؛ مشکلاتی كه با آن دست و پنجه نرم میکنیم حل شوند؛ کاری که مشغول آن هستیم تمام شود، بدهی‌هایمان را پرداخت کنیم؛ فارغالتحصیل شویم؛ ازدواج کنیم؛ خانه بخریم و… بعد از آن زندگی ما، زیبا و لذت‌بخش خواهد شد. بعد از آن که همه این موارد را تجربه کردیم، تازه می‌فهمیم که زندگی همین چیزهایی بوده که ما آنها را موانع می‌شناخته‌ایم. انسان ميتواند با داشتن هزارگونه مشكل بازهم خوشبخت باشد.
خوشبختی تنها به دلیل وقایع خوب و مثبت زندگی ایجاد نمی‌شود، بلکه این خود ما هستیم که می‌توانیم نقش قابل ملاحظه‌ای در وقوع اتفاقات خوب داشته باشیم. شاید خوشبختي در احساس رضایتمندی از خویش باشد.
