قدرت ضمیر ناخودآگاه یا ذهن نیمه هوشیار

بیش­تر مردم نمی­توانند ذهن­ شان را درجهت مثبت هدایت کنند، و آن­ را همواره در راه­ های دیگری به­ کار می­گیرند. مهم این است که اگر می­خواهیم از قدرت ذهن برای رسیدن به نتایج مثبت استفاده کنیم، به آن غذای سالم بدهیم.

اگر از راه درست برویم و از قدرت ذهن نهایت استفاده را ببریم، به نتایج  برجسته­ ای دست­­ می­یابیم که برای دیگران شاید غیرممکن به ­نظر برسد. برخی روان­شناسان مدعی شده ­اند که: «انسان­ ها تنها قادرند از پنج تا ده درصد ظرفیت و قدرت ذهن­ شان استفاده کنند»، این نظر شاید به این معنا است که با دست­یابی به بخش دیگر قدرت­ ذهنی، به نود درصد چیزهایی خواهیم رسید که در زندگی هرگز نداشته­ ایم. ضمیر ناخودآگاه مانند یک کامپیوتر است که باید برنامه­ ریزی شود تا بر اساس آن کار کند. ضمیر ناخودآگاه قوه­ استدلال، منطق و تعقل ندارد. پیغام­ هایی که وارد آن می­شوند را بی­ چون و چرا پذیرفته و دقیقاٌ اجرا می­کند، حتی اگر غیرمنطقی باشند. به­ عنوان مثال؛ اگر منطق ۶=۲+۲  به آن داده شود، در کلیه محاسبات از این منطق استفاده خواهد کرد.

ضمیرخودآگاه و ناخودآگاه با هم در تضاد هستند، به این معنی که اگر ضمیرخودآگاه در حال کار باشد، ضمیر ناخودآگاه نمی­تواند کار کند و بالعکس. نگرانی، ناراحتی، تشویش و اضطراب متعلق به ضمیر خودآگاه است و از ضمیر ناخودآگاه کاری برنمی­آید. مغز از زیر مجموعه ­های ضمیر خودآگاه است. اما بسیاری از اطلاعات ارزشمند از طریق ضمیر ناخودآگاه به ضمیر خودآگاه منتقل می­شود، و در مغز ذخیره می­شود.

حقیقت این است اگر بتوانیم از قدرت­ ذهنی درست استفاده کنیم، امکان دارد قادر به هموار کردن راهی برای یک زندگی بهتر و رضایت بخش­ تر باشیم. برای درک ضمیر ناخودآگاه (ذهن نیمه ­هوشیار) و قدرت بالقوه­ آن ابتدا نیاز به شناخت سطح آگاهی ضمیرخودآگاه (ذهن هوشیار) و تفاوتش با ناخودآگاه داریم. آن­چه در پیرامون­مان می­گذرد و می­ بینیم، یا نسبت به آن آگاهیم یا حس­اش می­کنیم هوشیاری نام دارد، و ناخودآگاه؛ کسب تجربه­ هایی است ­که در موقعیت­ های مختلف به ­دست می­ آوریم و امکان دارد بعدا در ناخودآگاه­مان به یک باور و عقیده تبدیل شود. ضمیر ناخودآگاه ما هر ­چیزی مثل؛ بو، رنگ، تصویر، حرکت یا جنبه­ ها­ی کوچک دیگری که با آن روبرو می­گردیم را ثبت می­کند، درصورتی که ممکن است هیچ­کدام در ضمیر خودآگاه وجود نداشته باشند. مثلا وقتی موقعیتی بحرانی بروز می­کند، مجبور به نشان دادن واکنشی می­شویم که معمولا با استفاده از ضمیر ناخودآگاه و تجربه­ های قبلی تصمیمی درست یا اشتباه می­گیریم.

ضمیر ناخودآگاه بخشی از ذهن است که تمامی اطلاعات و تجربیات انسان در آن وجود دارد. میزان استفاده از این اطلاعات بستگی به توانمندی حافظه دارد. وقتی که بر پرسشی متمرکز می­شویم و تلاش منسجمی برای یافتن پاسخ آن می­کنیم، موضوع در ضمیر ناخودآگاه امتداد می­یابد. شاید جواب پرسشی، بعد از مدتی تفکر، ناگهان به ذهن برسد. معمولاً وقتی جوابی به ذهن می­رسد که انتظارش را نداریم. این موضوع بیانگر این است که ضمیر ناخودآگاه هم­چون یک جستجوگر قوی اینترنتی به دنبال پاسخ بوده و به محض دریافت در اولین فرصت آن را به ضمیر خودآگاه ارسال کرده است.

شاید نتوان قدرت ضمیر ناخودآگاه را به روشنی تعریف نمود، ولی مجموعه­ ای از توانایی­های بهره­ برداری نشده است که اگر کشف شوند، می­توانند به ­طور هیجان انگیزی زندگی ما را تغییر دهند. به­ طور مثال: هرکسی بر پایه­ تجارب قبلی، بدون این­که علت آن را بداند، در برخورد با رویدادی مشابه همان تصمیمی که درگذشته گرفته بود را می­گیرد. به همین دلیل بسیار مهم است که تماس مداوم با ضمیر خودآگاه­مان داشته باشیم تا بدانیم چگونه باید از نیروی نامحدود آن استفاده کنیم.

اگر ضمیر ناخودآگاه به مرور زمان با حجمی از افکارمنفی پُر شده باشد، به ­­عنوان منبع ذخیره­ منفی­ گرایی و برپایه­ همان تجارب منفی، عمل ­خواهد کرد. از­این­رو در موقعیت­ های مختلف و برخورد با رویدادها و وقایع، عملکرد نظام ذهنی ما بر پایه­ افکارمنفی می­باشد، که درنتیجه باعث به ­وجود آمدن احساسات بد مانند؛ افسردگی و شک و تردید می­گردد. یک روش عملی: هر روز کمی وقت برای خَلق چشم ­اندازی روشن از آن­چه در زندگی­ نیاز داریم و هدف­­مان است، بگذاریم و آن­ها را به خوبی تصویر کنیم. باید ثابت قدم و استوار باشیم، خود و توانایی­ های­مان را باور داشته و مانند یک قربانی در هر شرایطی با اشخاص منفی حشر و نشر نکنیم، بلکه با تجسم اهداف و یا بازگویی افکار مثبت و غنی، خود را سرشار نماییم.