محدودیت­های ذهنی

بسیاری از محدودیت­های ذهنی ساخته­ دست خودمان است، پیش ­نویس­ها و قواعد نادرستی ذهنی اغلب در اثر تکرار گفته­ های خود ما به ­وجود می­آیند. اگر بدبینی و منفی­ نگری فضای ذهن را هم­چون لشگر مغول تصرف کرده و ما را از درون نابود و تهی می­کند.

افکار مثبت درهای بهشت را به روی­مان می­گشاید، درجایی که افکار منفی ممکن است جهنمی را برای­مان خلق کنند. قطعا انگیزه و انرژی و سازندگی جاری در اعمال و رفتار ما، برخواسته از مثبت­ اندیشی و مثبت­ نگری است، که چارچوب­ های ذهن را تشکیل می­دهند. مسلما افکار برخواسته از ذهنی منفی انگیزه دهنده و انرژی ­بخش نیستند. افکار منفی بازدارنده و مخربند، وقتی سروکله ­شان پیدا می­شود، به­ سرعت موجب زوال معنوی انسان می­گردند.

ولی نبود انرژی مثبت همانند چاهی عمیق دیگر انرژی­ های ما را تخلیه می­کند. می­توانیم از نفرت، رذالت، تعصب، یاس، اندوه و امثالهم یاد کنیم که تمام جنبه­ های مثبت انسانی ما را هم­چون چاهی سیاه و عمیق در خود فرو می­کشد و می­ بلعد و همه­ بار انرژی ما را تخلیه می­کند. افکار منفی فضای سرشار از امید و اراده­ ما را به ناامیدی و یاس تبدیل می­سازد.

هریک از ما به ­سادگی می­توانیم منشا ملال و رخوت و منفی ­نگری­ های درونی یا کلافگی­ های ذهنی خودمان را پیدا بکنیم، یا شرایط و چیزهایی که انرژی وجودمان را می­مکند بشناسیم، و آن­ها را کنار بگذاریم (پرهیز کنیم). در حقیقت وقتی سطح انرژی مثبت ذهن پایین بیایید، فضا برای حضور و رشد افکارمنفی و جریانات مخرب منفی­ گرا باز شده و آن­ها خودنمایی می­کنند.