هر يك از ما در انتخاب آزاديم، يا بايد عشق را برگزينيم يا نفرت. اگر دنبال نفرت باشيم، بدبختي، خشم، اضطراب، دلشوره، ناراحتي و عذاب، ياران هميشگي روح و ذهن‌مان خواهند بود. رهاكردن نفرت و خشم و گرویدن به عشق و مهر، زندگي خانوادگی ما را تغيير مي‌دهد. گذراندن هر روز زندگي بدون داوري، خشم و سرزنش خود يا ديگر اعضای خانواده (به ویژه همسر) دشوار است چون اغلب به آن عادت کرده ايم؛ اما اگر تصميم بگيريم كه از جهنم آزاد شویم، ضروري است كه در اين راه شجاع و استوار و محكم باشيم. محبت لازمه زندگی مشترک و رمز موفقیت خانواده است. محبت در خانواده گوهر ارزشمندی است که هر یک از زوجین باید آتش آن را در وجود خود گرم و پرحرارت نگه دارند.
وجود عشق، مهر و محبت ميان اعضاي خانواده: انسان تشنه‌ي دوستي و محبت است. انگيزه‌ي بسياري از تلاش‌ها و زحمات طاقت‌فرساي زندگي میتواند محبت باشد و وجود آن در خانواده انسان را به فعاليت و کسب معاش وا مي‌دارد. هر يک از زوج‌ها بايد بدانند که همسر او نزديک‌ترين و محرم‌ترين فرد به اوست. ازاینرو باید به همسرتان به عنوان يک حامى و پشتيبان نگاه کرده و درجهت خوشبختی و خوشحالی او تلاش کنيد.
مهر و محبت اعضاي خانواده به همديگر سبب پايداری روابط است. زوجین باید با ایجاد محبت پایه‌های زندگی خود را محکم کنند. ایجاد محبت میان زن و شوهر امری الهی است. قلب مادر کانون محبت و قلب پدر نیز مرکز عطوفت است. یکی از عوامل موثر برای حفظ و افزایش محبت چگونگی بیان و ابراز آن است. باید توجه داشت ابراز محبت نه تنها از شخصیت فرد نمی کاهد بلکه باعث افزایش محبوبیت او نیز میشود.
توجه به این نکته ضروری است که ما با نوع بشر زندگی میکنیم نه با یعنی همه عیوبی دارند و هیچکس بدون عیب و نقص نمیباشد. پس باید یکدیگر را دوست داشت و مراقب بود نقطه ضعف همسر موجب دریغ محبت از او نشود. محبت میتواند کانون خانواده را گرم نگه دارد. «اسلام محبت عميق و صميمي زوجين را به يكديگر محترم شمرده و به آن توصيه كرده است و تدابيري به كار برده كه اين يگانگي و وحدت هر چه بيشتر و محكمتر باشد» (اخلاق جنسي در اسلام و جهان غرب – استاد مطهری – ص ۷۷)
مهر و محبت زن و شوهر به يكديگر يك نياز روحي است كه در صورت برآورده شدن زندگي شيرين ميگردد. زن و شوهر بايد نزدیکترین دوستان هم باشند، اگر پاى محبت در ميان باشد، شور و هيجان محبت عالم مخصوص به خود دارد. انسان در فضاى محبت، رشد مى كند، در چنین فضایى معادلات و معيارهای انسانی دگرگون مى شود. خطاها، سختى ها، كمبودها چندان به چشم نمیآیند. عشق ورزیدن و ابراز محبت فقط مخصوص روزهای اول ازدواج نیست؛ بلکه با گذشت زمان نهال نوپای زندگی به درختی تناور تبدیل میشود که نیاز بیشتری به آبیاری دارد؛ با ابراز محبت و علاقه میتوان درخت زناشویی همیشه با نشاط، بارور و با طراوت نگه داشت. افسوس كه قدر اين گوهر تاثيرگذار در زندگى خانوادگى و اجتماعى ناشناخته مانده است. انسان تشنه محبت است، اگر محبت مثل چشمه ای جوشان بین زن و مرد جاری شود اُنس و علاقه آن دو دوام و قوام و استحکام مییابد.
