تغيير دشوار است

چرا حتی زمانی که تغییر به نفع ماست، ناخودآگاه در برابر آن مقاومت می­کنیم؟ تحقیقات نشان می­دهند دلیل اول مربوط به طبیعت حافظه­ انسان و سطح هوشیاری است. یعنی زمانی که با مسائل جدیدی مواجه می­شویم، فعالیت فضای نگهداری ذهن که باورها و پیش ­نویس­ها با سایر اطلاعات رسیده مقایسه می­شوند. این حافظه کاری ماست که اطلاعات جدید را دریافت می­کند و آن را با اطلاعات قبلی انطباق می­دهد. این بخش از حافظه انرژی زیادی را در خود ذخیره ساخته است.

هر چقدر که ماجراجو و ریسک‌پذیر باشیم بازهم از تغییر و تحول می ­هراسیم. با دقت روی موضوع متوجه میشویم که ناخودآگاه از بسیاری تغییرات در زندگی­مان استقبال نخواهیم کرد، گرچه احتمال منفی بودن­شان پایین باشد. بطور معمول هر تغییری چه خوب و چه بد موجب استرس میشود. وفق دادن خود با تغییرات نیاز به شناخت عوامل تغییر و تأثیرات جانبی آن دارد.

هرگاه اتفاقی در دنیای شخصی­مان رخ می­دهد که با انتظاراتمان متناقض است درحقیقت تغییری به وجود آمده است. تغییر به اشکال‌ مختلف در زندگی رخ می‌دهد: مشکلات دوران بلوغ، جوانی، دردسرهای پیری و… اتفاقات همیشه تنها عامل تعیین­ کننده­ رفتار ما در برخورد با تغییرات خوب و بد نیستند. نکته­ مهم این­که نمی‌توان تمام تغییرات را به خوب یا بد دسته‌بندی کرد، در واقع معیار تعیین­ کننده این است که اشخاص مختلف چه تغییری را خوب یا بد تلقی می­کنند.

کم­ کم شروع کنید، هیچ دستورالعملی برای هوشیاری وجود ندارد. این کار به سادگی تغییر توجه از روال روزمره روی چیزهای متفاوت است.ما می­توانیم انتخاب کنیم تا سفت و سخت باقی بمانیم، با تغییر مبارزه کنیم و مثل گذشته باشیم یا می­توانیم چشم خود را بازکرده و واقعیت را ببینیم و به سوی افق­های جدیدی قدم برداریم.

گرچه تغییر دشوار است ولی اجتناب ناپذیری تغییر و استرس حاصل از آن را بپذیریم.

هر تغییری، خواه خوب یا بد، احتمالاً استرس به همراه دارد. یعنی اگر رویدادی با باورهای ذهنی ما ناسازگار و متناقض باشد موجب بروز استرس خواهد شد. معمولا موضوعاتی که از سرانجام­شان بی­ اطلاعیم باعث هراس ما میشوند، اصولا هر تغییری باعث خلق بسیاری چیزهای تازه می­شود، ازاین­رو ما به ­صورتی غیرعقلانی توسط ضمیر ناخودآگاه سعی در جلوگیری از تغییر داریم و این خود موجب ایجاد برخی مشکلات اضافی خواهد شد.

باید بپذیریم که فرار از استرس هنگام مواجهه با تغییرات امکان‌پذیر نیست. اگر این احساسات را پردازش نکنیم مجبوریم خود را از تمام تغییرات استرس‌زا دور کنیم. به قول یکی از دانشمندان؛ می­توان به زندگی مثل یک سیستم‌ عامل با چند نرم‌افزار نگاه کرد. وقتی نرم‌افزارهای قدیمی دیگر کارایی ندارند؛ باید آن‌ها را تغییر دهیم و آپدیت کنیم.

هنگام از دست دادن عزیزی، بهترین استفاده از شرایط موجود، پردازش دردهای احساسی و سپس یافتن چشم‌اندازی برای امید مجدد و دوباره است.

پس از تمرین کافی، تغییرات دیگر به دشواری گذشته نخواهند بود و هر بار که مسیر زندگی تغییر میکند با بمبی از استرس بی‌فایده مواجه نخواهیم شد. تنها راه مقابله با این استرس­ها، رفتن به استقبال ناشناخته‌ها است.