مزاحمت نواميس
خشونت ابعاد و جلوه‌های مختلفی دارد. یکی از جلوه‌های مدرن خشونت در جامعه شهری امروز که در همه کشورهای جهان نماد عینی پیدا کرده و به شکل نامحسوسی هم در حال رشد است خشونت جنسی بر علیه زنان است.نگاه ابزاری به جنس زن در تجارت، برای فروش بیشتر، روابط عمومی بهتر، تاثیرگذاری و ترغیب ارباب رجوع وامثالهم به خاطر تحریک غرایز جنسی در همه دنیا وجود دارد، كه نوعی تبعیض و تحقیر زنان محسوب مي‌گردد.
در بسیاری محیط‌های اجتماعي و شغلی نگاه جنسیتی به زن‌ها، به نوعي مشروع ساختن استفاده ابزاری از عنصر جنسی است. در همين راستا زورگويي و سلطه‌جويي‌هاي رايج مردان نسبت به زنان مي‌تواند زمينه را براي تعدي‌هاي لفظي خياباني هموار كند. به‌واسطه این‌که زن‌ها کمتر در برابر مردان ایستادگی می‌کنند، درنتيجه نگاه‌هاي غير، آنان را تحت فشار روانی، برای کامجویی جنسی، قرار می‌دهد.
مزاحمت‌هاي خياباني در هر شكل و بعدي (كلامي، رفتاري، اشاره، لمسي و…) تبعات رواني و اجتماعي زيادي نه تنها براي زنان بلكه براي آحاد جامعه در بر دارد. تخريب و سلب امنيت رواني زنان، احساس حقارت و خودخوري، تضعيف خودباوري و… زن‌ها و دخترها هم به دلایل مختلفی مهر سکوت بر لب‌شان می‌زنند و آزارهاي ياد شده را با كسي درميان نمي‌گذارند. ناگفته نماند بي‌توجهي و ترك صحنه از جمله برخوردهاي مناسب براي زنان محسوب مي‌گردد.
عملا در بسیاری از جوامع مدرن از جمله جامعه‌ی خودمان، شاهد رشد بی‌رویه‌ی چنین تفکرات واپسگرایانه‌ای نسبت به زن‌ها و دخترها هستیم که به عينه تبعیض جنسیتی روا می‌دارد و آن‌ها (زنان) هم به دلایل مختلف در برابرش عقب‌نشینی می‌کنند و تسلیم می‌شوند.
جنگ دائمی
مطالعات نشان داده که اغلب زن‌ها و دخترها با عناصر و عوامل تخریبی متعددی در عرصه اجتماع و رفت و آمدهای شهری و… حتي محیط‌هاي کاری باید روزانه بجنگند و مبارزه کنند تا بتوانند هویت فردی شخصی خودشان را به‌عنوان یک زن حفظ بکنند و از تبعیض‌ها و فشارهای جامعه (جلوه‌های خشونت)، به اصطلاح مدرنی که با تبعیض و برده‌داری و نگاه جنسیتی و دوگانه به زن و مرد مخالف است، رهایی پیدا کنند.
این فشار و نگاه تبعیض‌آمیز به شکل بسیار حادی در جامعه مدرن وجود دارد؛ نگاه خریدارانه و لفاظي‌هايي که به زن‌ها در خیابان می‌شود و اشکال سلطه‌جویانه در ادارات و موسسات و شرکت‌ها، که زن را جنس دوم و فرودست به حساب می‌آورد و مرد را بالادست. به بیانی روشن‌تر بسیاری از این مسایل در پیش‌نویس‌های ذهنی افراد جامعه، به‌واسطه گذشته‌ی تاریخی شکل گرفته است.
برخی معتقدند بخشی از فرهنگ مردسالاری را خود زن‌ها در جامعه قوام می‌دهند و تقویت می‌کنند، وقتی خود مادرها پسرهای‌شان را پر و بال می‌دهند و دخترهای‌شان را محدود و فرودست بار می‌آورند. در حقیقت سنگ‌بنای زیرین تبعیض جنسیتی را در جامعه بنا می‌گذارند.
باید فکری به حال نسل جدیدمان و دخترهای تحصیل کرده‌مان بکنیم تا از اسارت سنتی اجتماعی قدری فاصله بگیرند. بهتر است قدم اول را خودمان برداریم و مراقب باشیم که حرف‌ها و گفته‌هایمان (حتا شوخی) حاکی از همان نگاه و طرز تلقی‌های رواج دهنده تبعیض جنسیتی، که مصداق بارز خشونت است، در جامعه نباشد.
