غرور كاذب :
براي اينكه يك ويژگي شخصيتي در فردي شكل بگيرد (غرور كاذب)، عوامل زيادي از لحظه تولد تا بزرگسالي دست به دست هم ميدهند كه اين ويژگي‌ها را به طور خلاصه عبارتند از:
والدين مغرور و قدرت طلب: معمولا افرادي كه بيش از حد مغرور هستند، در كودكي والديني داشته‌اند، كه معتقد بوده‌اند هميشه پدر و مادر درست مي‌گويند، هميشه پدر و مادر حق دارند و هميشه درست عمل ميكنند. از آنجا كه چنين والديني، تفاوت توانايي‌هاي خودشان و كودكانشان را درك نميكنند، ميكوشند با تنبيه كودكانشان، آنها را مجبور به رسيدن به معيارهاي خود كنند؛ معيارهايي كه آن‌قدر غير واقع بينانه‌اند كه كمتر ميتوان به آنها دست پيدا كرد. اين شيوه تربيتي (قدرت‌طلبانه)، زمينه‌هاي غرور كاذب را در كودك ايجاد ميكند.
والدين مغرور نه تنها موفقيت‌هاي كودكانشان را كوچك مي‌پندارند، بلكه حتي موفقيت‌هاي خودشان را قبول ندارند. كودكان چنين والديني نيز هيچگاه احساس خوبي نسبت به خودشان ندارند، چون نتوانسته‌اند والدينشان را خشنود كنند، آنها به رغم موفقيت‌هايشان، در هر زمینه‌ای (ورزشی، علمی، شغلی و…) هم از درون ميسوزند هم از بيرون. مثلا ورزشکاری اگر از كودكي شروع به ورزش قهرماني كرده باشد، درصورتي كه والديني مغرور يا قدرت طلب داشته باشند، دو جهنم را با هم تجربه ميكند. موفقيت در هر سطحی هرگز والدين و كودك را راضي نمي‌كند و آنها آشكارا دوست داشتن يا نداشتن كودكانشان را منوط به موفقيت كاملي ميدانند كه تعريفش معلوم نيست. والدين وسواسي، پرتوقع و عيبجو، معمولا فرزنداني با غرور كاذب تربيت ميكنند. اين والدين بعدها در قالب مربي و معلم نيز ميتوانند خودنمايي كنند. در واقع، معلمین و مربیان پرتوقع نيز ميتوانند نوجوانان مغرور پرورش دهند. روانشناسان باتوجه به عوامل مختلف، به سه جنبهی غرور كاذب اشاره ميكنند:
غرور خودمدار: اين جنبه، همان است كه در تعريف‌هاي اوليه روي آن تاكيد كرديم، يعني فرد در مورد خودش توقعات بالايي دارد و از شكست ميترسد.
غرور ديگرمدار: افراد مغرور معمولا نه تنها خودشان، بلكه ديگران را هم اذيت ميكنند. يك مربي يا رییس مغرور و پرتوقع ميتواند با ارزيابي‌هاي سختگيرانه‌اش، عزت‌نفس تمام هنرجویان و کارمندان را خدشه‌دار كند.
غرور القا شده توسط اجتماع: اين وضعيت، بيشتر به تفكر عامه مردم و عرف جامعه در توقع از جوانان و افراد برميگردد. در واقع، جوانان مغروري كه در يك جامعه پرتوقع زندگي ميكنند، هميشه از تاييد نشدن توسط دیگران و افكار عمومي در هراسند.
