خانواده

طلاق

طلاق - دکتر طباطبایی
نوشته شده توسط افشین طباطبایی

با نگاهی به آمار زن و شوهرهایی که در سال­ها و ماه­‌های ابتدایی زندگی تصمیم به جدایی می­گیرند؛ نشان می­دهد اعتیاد، بیکاری، عدم تفاهم همسران بیشترین عوامل مراجعه زوجین به دادگاه برای طلاق است که اگرچه برخی از آن­ها با صلح و سازش حل می­شود اما در اکثر موارد به طلاق می­انجامد. افزایش طلاق در سال­های اخیر به­ عنوان یک مساله بغرنج اجتماعی توجه بسیاری از صاحب نظران و کارشناسان را به آینده جامعه جلب کرده است، همان­طور که طلاق در مواردی خاص خود نوعی راهکار نجات و درمان اجتماعی محسوب شده و می­تواند از بروز فجایع بدتر در کانون خانواده جلوگیری کند، از طرف دیگر در صورت بالا بودن نرخ آن خود به برخی نابسامانی‌ها و بحران‌های اجتماعی دامن می­زند. به­ طور مثال درصد بالایی از کودکان بزهکار متعلق به خانواده‌های نابسامان، از هم پاشیده و طلاق گرفته­­‌اند!

عوامل مختلفی در کلید خوردن یک پروژه طلاق می­توانند نقش داشته باشند؛ که بحث ریشه ای آن‌ها در این مقوله ممکن نیست، وقتی بیکاری و نبود درآمد و به دنبال آن فقر و تنگدستی در خانواده‌­ای رسوخ پیدا می­کند، نباید توقع داشت که سلامت آن خانواده چار خدشه نشود. هم­چنین بی‌سرپرستی، کمرنگی ارزش‌ها و باورهای اعتقادی، اعتیاد، نبود مهارت‌های کافی ارتباطی، کلامی، جنسی بین زن و شوهر در خانواده و به ­عبارتی نبودن سرمایه اجتماعی مناسب به­ منظور برخورد با معضلات و آسیب­‌ها از جمله عواملی هستند که استحکام و دوام خانواده را در معرض آسیب­ و خطر طلاق قرار می­دهند.

فرار کودکان، بیماری­‌های اخلاقی، اعتیاد، تعارض شخصیتی و افت تحصیل از جمله معضلات ناشی از ناتوانی در برقراری ارتباط سالم خانوادگی است، به همین دلیل حمایت از حقوق فرزندان و جایگاه آن­ها و توانمند کردن خانواده‌های نیازمند، امری مهم و ضروری است. چراکه به هرحال ما ناگزیر از توجه ویژه به سلامت نهاد خانواده هستیم و در صورت کم توجهی به نهاد مقدس خانواده و سُست شدن بنیان آن، بسیاری از آسیب­‌های اجتماعی آماده شکل‌گیری در آن فضا خواهد بود.

­برخی اقدامات پیشگیرانه در جهت تحکیم خانواده چنین خانواده­‌هایی از جمله تامین معاش خانواده‌های زنان خود سرپرست و زنان سرپرست خانوار، یا ایجاد اشتغال برای آن­ها، کمک به تامین ودیعه مسکن بهبود وضعیت تحصیلی و تغذیه کودکان، پرداخت کمک هزینه زندگی به خانواده­‌های کودکان خیابانی و تلاش برای ایجاد اشتغال و درآمدزایی برای آن­ها، می­تواند موثر باشد ولی قطعا کافی نیست. توجه به آموزش در همه­ی ابعاد آن از دینی تا چگونگی رفتار متقابل، رفتار جنسی، تربیت فرزند، فن بیان و… قطعا و حتما نقشی تعیین کننده در ارتقا کیفیت خانواده و استحکام و سلامت آن دارد. در حقیقت وجود پدر و مادر در خانواده به­ عنوان یک سرمایه اجتماعی محسوب می­شود.

درباره نویسنده

افشین طباطبایی

افشین محمدباقر طباطبایی. نویسنده و پژوهشگر مسائل اجتماعی - روانشناختی - مشکلات جوانان. مربی مثبت‌اندیشی. شعار او این است: رهبر ارکستر زندگی خود باشید

دیدگاهتان را بنویسید