مسأله‌ی خشونت زن و شوهر بین بسیاری از زوجین رایج بوده و کانون خانواده با آن دست و پنجه نرم می‌کند. گرچه خشونت ابعاد مختلفی دارد؛ خشونت مردان نسبت به زنان یا خشونت زنان نسبت به مردان یا اساساً مفهوم کلی خشونت در کانون خانواده که می‌تواند شامل بد اخلاقی، سردی روابط، استبداد رأی، زورگویی و جنبه‌های دیگری باشد.
اگر پرخاشگری و خشونت زن و شوهر روندی عادی در زندگی مشترکشان پیدا کند. تعادل و تناسب رفتار خانوادگی را تحت تاثیر مستقیم قرار می‌دهد. شاید مردی با زور گویی، داد و فریاد، حرف خودش را به کرسی بنشاند و زن هم در ظاهر کوتاه بیاید و عقب‌نشینی بکند ولی در جایی دیگر به شکلی دیگر و با اقدامی تلافی‌جویانه مرد را مورد تهاجم (یک تهاجم نرم) قرار خواهد داد. گرچه خشونت اشکال مختلفی دارد ولی ساده‌ترین نوع آن خشونت کلامی، فیزیکی و ظاهری می‌باشد که فرد فریاد بزند چیزی را پرت کند، یا دو نفر با همدیگر درگیر شوند، حرف‌های ناپسند بزنند و… ولی همین خشونت وقتی وارد لایه‌های زیرین رفتاری شود و به شکلی نامحسوس در بیاید می‌تواند آثار تخریبی جبران ناپذیری از خود به جای بگذارد.
خشونت را می‌تواند کلامی، غیرکلامی، فیزیکی، رفتاری، مادی یا حتا صورت‌های معنوی داشته باشد. آنچه مسلم است مردان نسبت به زنان از قدرت جسمی، اجتماعی، اقتصادی بیشتری در برخوردارند، و همین موضوع مردها را صاحب مزایای بیشتری کرده که خود زمینه ساز نوعی نظام مردسالاری در خانواده و جامعه به طور عام می‌باشد.
اصولاً در طول تاریخ هر نوع ابزار قدرتی میتوانسته است دستاویز انسان برای سلطه‌گری باشد و از آن جایی که بیشتر ابزار قدرت در اختیار مردها می‌باشد، درنتیجه برخی از مردها میتوانند از این ابزار قدرت برای سلطه‌جویی بر زنان استفاده کنند و اغلب با زورگویی حرف خود را به کرسی بنشانند.
در کانون خانواده اگر چنین خشونتی نهادینه شود، روابط زناشویی را تحت شعاع قرار می‌دهد. بعضی مردها نگاه بالادستی نسبت به زن‌شان دارند؛ چه در روابط جنسی، چه در روابط اجتماعی، چه در روابط خانوادگی و… زن را پایین دست حساب می‌کنند. برخی افراد پرخاشگری و خشونت را خوی طبیعی مردان می‌دانند. اگر مردان چنین رفتاری داشته باشند به‌وسیله آن می‌خواهند خواسته و نیات قلبی‌شان برسند.
این نوع ابزار قدرت، که خشونت در آن شکل می‌گیرد؛ ترس، انزوا، رنج، نفرت، سردی و امثالهم برای طرف مقابل (همسر) به ارمغان می‌آورد و در مرحله‌ی بعد چنین عناصر زشت و تخریبی را در کانون خانواده، جایی که فرزندان رشد می‌کنند، جاری می‌سازد.
شاید مردها قدرت داشته باشند ولی امروزه بسیاری از خانوم ها قدرت کلامی بسیار زیادی دارند که بسیاری از مواقع آزاردهنده هستند.با کلامشون میتوانند بدترین ضربه ها را بزنند.
زناشویی تولد یک ما از جمع شدن دو من است ازاینرو توجه به هر یک از این دو من برای بقای ما امری ضروری است.