پایان دادن به خشونت مردان

پایان دادن به خشونت مردان :

به­ چالش گرفتن خشونت مردان نیازمند یک واکنش قدم به قدم است نمی‌توان به سادگی به مردان گفت دست از خشونت علیه همسرشان بردارند. از کار انداختن ساختارهای قدرت و حقوق و امتیازهای ویژه‌ای که در جامعه برای مردان وجود دارد و پایان بخشیدن به مجوزهای فرهنگی و اجتماعی برای اعمال خشونت توسط مردان کار ساده‌ای نیست و احتیاج به همکاری و هم فکری همه افراد جامعه چه زن و چه مرد دارد. جهت پیشگیری از بروز خشونت مردان علیه زنان و خاتمه بخشیدن به آن نیازمند دگرگونی­‌های در همه ابعاد اجتماعی، سیاسی، قانونی و فرهنگی هستیم. به‌طور قطع نمی‌توانیم بدون تغییر بافت فرهنگی و باورهای سنتی به خشونت مردان علیه زنان پایان دهیم.

یکی از کارهای زیربنایی در این مورد؛ باز تعریف مردانگی یا از کار انداختن ساختارهای روانی و اجتماعی جنسیت می‌باشد، که با خود خطر اعمال خشونت را به ­همراه می­‌آورند. تناقض در درک مفهوم مردسالاری باعث به وجود آوردن درد، خشم، ناامیدی، انزوا و ترس برای نیمی از انسان‌هاست (مردان) که از قدرت و امتیازهای ویژه برخوردارند. بسیاری مردان خود را به مخاطره می­‌اندازند، برای آن­که از الگوی مردان دیگری که خشونت می­‌ورزند پیروی کنند. در جایی که کار مرد باید بر مهربانی، عشق و احترام بنا شود و هم­زمان با ایجاد چالش آشکاری علیه قاعده­‌های منفی مردانه و نتایج مخرب آن درهم آمیزد. کسانی (چه زن چه مرد) که در پی کاهش و از بین بردن خشونت علیه زنان هستند باید با مردانی دیگر مانند برادران خود صحبت کنند.

سازمان ­دادن و درگیر کردن مردان برای همکاری با زنان در شکل دادن دوباره به ساختار جنسیتی جامعه و به­ طور خاص به نهادها و روابطی که از طریق آن فرزندان­مان را بزرگ می­کنیم، موضوع مهمی است، چون این امر نیازمند تاکید بیشتر بر اهمیت و مشارکت کامل مردان به­ عنوان پرورش­ دهنده در بزرگ کردن فرزندان به­ شیوه­‌هایی مثبت و عاری از خشونت است. از طرفی دیگر کار کردن با مردانی که خشونت می­ورزند به ­شکلی که هم­زمان پیش ­فرض‌های مرد سالارانه و حقوق ویژه آنان را به چالش بگیرد و نیز با آنان با احترام و مهربانی برخورد کند نیز روشی مثبت محسوب می‌گردد. برای همدلی با مردان نیازی نیست با آن­چه که انجام داده‌­اند هم­دردی شود و یا از عواملی که باعث شده پسربچه‌ای تبدیل به مردی شود که گاه کارهای وحشتناک انجام ­دهد بیم داشته باشیم. درحقیقت احترام باعث می­شود که این مردان بتوانند فضایی برای به چالش گرفتن خود و یکدیگر پیدا کنند. در غیر این­صورت تلاش برای دسترسی و کار با آنان تنها حس ناامنی مردانی که از خشونت به ­طور سنتی به­ عنوان یک سازوکار جبرانی استفاده می­کنند را تشدید خواهد کرد.

همینطور فعالیت­‌های مشخص و روشن آموزشی، که پسران و مردان را برای به ­چالش گرفتن خود و دیگران برای پایان بخشیدن به انواع شکل‌های خشونت در برگیرد امری مثبت به حساب می‌آید.