خودم و سلفی و یک جمع
تهران- ایرنا- تا دیروز وقتی می خواستیم عکس بگیریم از دوربین استفاده می کردیم و اگر دوربین در حدی نبود که قابل تنظیم باشد و چهار پایه ای هم برای نصب دوربین نداشتیم، آن وقت مجبور بودیم از شخص دیگری ، چه دوست یا غریبه خواهش کنیم که از ما عکس بگیرد.
کد خبر: ۸۲۱۰۷۶۴۸ | تاریخ خبر: ۲۲/۰۳/۱۳۹۵ – ۸:۳۹
گاهی اوقات کسی که از ما عکس می‌گرفت اگر خیلی در قبال عکسی که می‌گرفت، احساس مسئولیت می کرد گوشه ای می ایستاد و منتظر می شد تا نظری به عکس های گرفته شده از دوربین دیجیتالی بیاندازیم اگر عکس به دلمان می‌نشست که از عکاسمان سپاسگذاری می‌کردیم اما اگر به دلمان نمی‌نشست از او می‌خواستیم که دوباره یا سه باره شاید هم برای بار چهارم و پنجم عکس بگیرد. خلاصه عکس گرفتن با فرایند یا پروسه‌ای وقت‌گیر رخ می‌داد.
اتفاقا برخی غریبه‌ها که از ما عکاسی می‌کردند کمی تا قسمتی ذوق هنری هم داشتند؛ آن وقت بود طریقه ژست گرفتن را هم به ما توصیه می‌کردند که مثلا چگونه بایستیم ، کجا بایستیم یا بنیشینم و نزدیک‌تر بیاییم یا دورتر بروم؛ ما هم با خوشحالی از نظرشان استقبال می‌کردیم.
در این میان نکته‌ای قابل توجه بود که شاید در وهله نخست به چشم خیلی‌ها نمی‌آمد و آن بروز ارتباطی اجتماعی هرچند در حدی جزئی با غریبه یا آشنای عکاس بود؛ یعنی اول، سلام وعلیکی و بعد تقاضایی از او برای عکاسی و بعد هم تشکری که بدرقه راهش می کردیم.
و اما این روزها، عکاسی رنگ وبویی دیگر گرفته است. اصلا خیلی‌ها یادشان رفته است که دوربین، وسیله‌ای است برای عکاسی؛ چون تلفن همراه یا همان موبایل هوشمند یا نسبتا هوشمندی دارند که می تواند کار دوربین را انجام دهد.
یعنی نوبتی هم که باشد از نظر خیلی‌ها نوبت گوشی‌هایی با قابلیت عکاسی است ، آنوقت برای همین خیلی ها دیگر فرقی نمی کند این گوشی ها چگونه عکس می گیرند و یا چگونه می‌توان با آنها عکس گرفت فقط برایشان مهم این است که با گوشی به هر طریقی عکس بگیرند.
اینجاست که پدیده سلفی گرفتن پیش می آید یعنی کاری که به سختی می توانستیم با دوربین عکاسی آنهم به شرط داشتن چهار پایه انجام دهیم، این موبایل است که می تواند آن را انجام دهد.
اگر قبلا عکاسی برای مردم، فرایندی تعریف شده داشت و مکان و زمان برای عکاسی با دوربین نسبت به موبایل محدودتر بود و مردم ، هر جایی، نمی توانستند مثلا در مراسم ختم، عکس بگیرند امروزه این کار به میمنت ورود موبایل های دوربین دار ساده شده است و قابل انجام است.
همه می توانند در تنهایی و خلوت که تقریبا در هر موقعیتی و مکانی هم که باشند از خودشان به صورت «تکی» و یا با دوستان عکس بگیرند.آنقدر مد سلفی گیری زیاد شده است که شاید بتوان گفت به عادت برخی مبدل شده است که به این زودی از سرشان نمی افتد؛ کار به جایی رسیده است که همین بعضی ها بدون ملاحظه اینکه در کجا و در چه شرایطی هستند سلفی خود را می گیرند؛ بدون توجه به اینکه دیگران چه برداشتی از آنان می کنند.
به هر حال این روزها، سلفی اینجا ، سلفی آنجا و سلفی همه جا را می بینیم.
نمونه‌ای دیگری هم خاطرنشان می شود و آن حضور و شرکت در مراسم ختم با لباس مشکی است، آن وقت است که سلفی بگیران، آخر مراسم یا وسط مراسم اقدام به سلفی گرفتن از خود و یا دیگران می کنند و این کار را بدون آنکه توجه ای به این مطلب که چقدر سوهان روح اطرافیان به ویژه صاحبان عزا شده اند، انجام می دهند.
اینکه آیا به هر مراسمی که رفتیم، یله و رها و بدون توجه به دور و اطراف خود ، سلفی بگیریم خوب است یا بد ، سوال ما از صاحبنظران است . براستی انگیزه سلفی گیری افراد در مراسم مختلفی مثل ختم و سوگواری و یا حتی حوادث دهشتناک چیست؟ سلفی بگیران در زمان سلفی گرفتن خود به چه می اندیشند؟
تایید شدن از سوی دیگران هدف سلفی بگیران
افشین طباطبایی، پژوهشگر اجتماعی یکی ازعمده دلایل سلفی گیری افراد در انواع مراسم را جلب توجه بیشتر و تایید گرفتن از دیگران بیان کرده است.
وی می‌گوید: افراد با استفاده از ابزارهای نوین ارتباطی و با سلفی گرفتن از خود تلاش می کنند تا خود را هرچه بیشتر به دیگران عرضه کنند و ازاطرافیان خود تایید اجتماعی کسب کنند.
طباطبایی در عین حال سلفی گرفتن افراد را خلاء روحی و یا نقص روانی نمی داند و می گوید: تایید گرفتن ازدیگران خصلتی است همگانی و تنها شامل افراد سلفی بگیر نمی شود؛ اما سلفی گرفتن های مکرر افراد در انواع مراسم امری غیرقابل قبول است و باید علل آن ریشه یابی شود.
گفته می شود که کشور هند یکی از کشورهایی است که مردم آن در سلفی گرفتن مقام نخست را به خود اختصاص داده اند.
پیش از پایان این مطلب باید اذعان داشت که سلفی گرفتن معلوم نیست تب است و پس از مدتی از مد می افتد و یا اینکه ادامه خواهد داشت؛ در این مطلب کسی قصد نگاه منفی به سلفی گیری ندارد اما آنچه که مهم است رعایت حریم دیگران و احترام به آنان است که باید هنگام سلفی گیری به آن توجه داشت به عبارت دیگر نباید آدم های دور و برمان را از یاد ببریم، حواسمان به حفظ حریم آنان باشد، آن هنگام که شریک غم و شادیشان می شویم.
یادمان باشد با سلفی گیری در مراسم غم و شادی اطرافیانمان، حریم ها را نشکنیم و با آزرده خاطرکردنشان آنان را از خود نرنجانیم.
اجتمام**۹۱۳۶**۱۷۷۶
انتهای پیام /*
