خشم خود را مهار کنیم – بخش دوم

با آگاهی از علل بروز خشم بهتر می­توانیم آن را مهار کنیم و در زُمره­ افرادی قرار بگیریم که به علت خشم خود می ­اندیشند. افراد، معمولا خشم خود را ساده می­ پندارند. می­توان گفت؛ عوامل درونی و بیرونی در ایجاد خشم نقش دارند.

اگر ریشه­ بروز خشم عوامل بیرونی باشد، بهتر است محیط را تغییر دهیم

برای مثال اگر در داخل اتاق هستیم، از آن­جا خارج شویم و در فضای آزاد قدم بزنیم. اگر علل خشم درونی باشد، شناسایی استرس­ ها در مهار خشم به ما کمک می­کند. بعد از شناخت عوامل استرس­ زا باید برای کاهش آن­ ها بکوشیم تا آتش خشم را شعله ­ور نکنند.

یکی از مهارت­ های مهار خشم تمرکز بر رابطه­ همدلانه است، یعنی باید خود را از نظر احساسی در موقعیت (به ­جای) طرف مقابل قرار دهیم و از دید او به مشکل نگاه کنیم. پاره ­ای از افراد، غرق در «بایدها» هستند، آن­ها تصور می­کنند دیگران باید مطیع­ شان باشند. نمونه­ هایی از این بایدها: «وقتی کتاب می­خونم تو باید آروم و ساکت باشی»، «باید به من فرصت بدهی»، «موقعی که صحبت می­کنم دقیق به حرفام گوش کن»، «چون کاری را که به تو گفتم انجام ندادی باید تنبیه شی» و… ولی منصف بودن در روابط اجتماعی منجر به درک طرف مقابل و درنتیجه مهار خشم می­شود.

بین عصبانی شدن و ابراز خشم فاصله ایجاد کنیم برای این منظور باید پس از شناسایی افکارمنفی مرتبط با خشم، سعی کنیم آن­ها را کنار بگذاریم؛ یاد بگیریم با آرامش بیش­تری صحبت و از بدبینی خود بکاهیم. باید به نحوی صحیح ضمن بیان ناراحتی، رفتار مناسبی داشته باشیم.

بسیاری از افراد خشمگین، از این موضوع شکایت دارند که خیلی سریع، پیش از آن که خودشان متوجه بشوند، پرخاشگری را آغاز می­کنند، درواقع به­­ جای آن­که بر خشم مسلط باشند، خشم بر آن­ ها مسلط می­شود. یک راه فوری مهار خشم این است که به محض دریافت نشانه­ های عصبانی شدن به خود بگوییم:

یواش – دارم عصبانی می­شم

بعد تا ۱۰ یا ۲۰ بشماریم. در چنین حالتی با تاخیر و فاصله­­­­­ای که بین برافروختگی و مرحله­ عصبانی شدن ایجاد می­شود؛ تسلط بیش­تر و رفتار متعادل­ تری پیدا می­کنیم.

خشم اغلب ناشی از تفاوت بین انتظارات ما و اتفاقات روی داده است. تعدیل توقعات به ما کمک می­کند که با موقعیت­ های دشوار کنار بیاییم، شاید ما انتظارات زیادی از خودمان و دیگران داریم، لازم است انتظارات خود را در مورد مسایل مهم زندگی بررسی کنیم و نگاه متعادل ­تری اتخاذ نماییم.

یک هفته به موضوعاتی که باعث عصبانیت ما می­شوند توجه کرده و آن­ها را شناسایی کنیم. اگر اغلب موضوعی یا محیطی یا شخص خاصی موجب عصبانیت ما می­شود، باید به شکلی مقتضی دنبال راه­ حل باشیم.