الگوهای ذهنی ما

افکار و باورهای انسان نقش مهمی در آرامش او دارند، درواقع باورها، قوی­ترین منابع ذهنی هستند که می­توانند آرامش فرد را به هم بریزند. هرچند به­ نظر می­رسد که اغلب محرکات و شرایط محیطی (بیرونی) مسبب از بین رفتن آرامش هستند، ولی آن­چه به وقایع بیرونی رنگ می­دهد و آن­ها را نیرومند و تاثیرگذار می­سازد،  برداشت­ هایی است که نسبت به این وقایع داریم.

اصولا حالات اندکی وجود دارند که به ­شکلی بنیادی مطبوع یا نامطبوعند، ما در اثر تربیت و عادت و تاثیر محیط زندگی، یاد گرفته­ ایم برخی امور را لذتبخش و بعضی دیگر را ناراحت کننده بدانیم ولی راه ­هایی برای تغییر این تجارب در ذهن خود داریم تا احساس تاز­ه­ ای نسبت به آنان پیدا کنیم.

انسان در زندگی خویش با موضوعات مختلفی که آرامش روحی و روانی او را درهم می­ریزند، سروکار دارد. از طرفی عملکرد انسان برای رسیدن به اهداف و تحقق برنامه­­ هایش در سایه­ آرامش راحت­تر انجام می­ پذیرد. افراد ناآرام با مشکلات عدیده ­ای روبرو هستند که صدمات حاصل از آن­ها با ایجاد دوری باطل، آرامش­شان را مجددا برهم زده و گرفتاری­ های فزآینده­ای را سبب می­شود. اولین گام در زندگی سالم و رضایت­ بخش حفظ آرامش در شرایط استرس ­زاست.

بیش­تر الگوهای ذهنی ما برخواسته از تربیت و نوع زندگی ما هستند که درحقیقت حاصل دوران کودکی، والدین، و اطرافیان می­باشند. یعنی طبعا اگر در محیطی سرشار از ستایش و تحسین بزرگ شده باشیم، دارای ذهنی مثبت هستیم و برعکس اگر در فضایی آکنده از تحقیر و سرزنش رشد کرده باشیم، به­ واسطه­ پیام ­های مخربی که از محیط به ما رسیده، الگوهای ذهنی ما قطعا منفی خواهد بود، و در بزرگسالی هم بیش­تر رویدادها و وقایع تلخ و بدبختی­ را تجربه خواهیم نمود و چیزهایی را خواهیم دید که رگه­ هایی از نکبت و رنج و کاستی در آن به ­چشم می­خورد و نقش دارد. مگر این­که بتوانیم چارچوب­ های ذهن­مان را تغییر دهیم.