منافع زندگی زناشویی

 ازدواج با عشق و امید آغاز می­شود. امید به پذیرفته شدن و رسیدن به جایگاهی امن در احساسات، که توسط نزدیکترین فرد زندگی­مان حمایت و تایید و دیده شویم. اما گاهی این امید در برخورد با واقعیت رنگ می­بازد، نیازها برآورده نمی­شود و برداشت­ های اشتباه و سوء تعبیر و تفاهم به تدریج روابط همسران را تیره می­سازد. در نتیجه تلخی در روابط آن دو رشد می­کند، تا جایی که تمام امیدها و آرزوهای اولیه نقش برآب می­شود و فضای زندگی زناشویی را عناصر زشت و بد، خشم و کینه و نفرت فرا می­گیرد، و کم ­کم هریک از زوج­ ها احساس تنهایی می­کنند و روز به روز از هم دورتر می­شوند­.

در جامعه امروز تضاد، اختلاف­ نظر، تنش و بحث و جدل بیش از گذشته در میان خانواده ­ها و به­ خصوص زوج­ های جوان مشاهده می­شود که بی ­تردید به نسل­ های آینده هم انتقال می­یابد. گاهی یک اختلاف نظر کوچک و سطحی تبدیل به کوهی عظیم از تنش­ ها و مشاجرات شده و کانون خانواده را در معرض خطر جدی طلاق قرار می­دهد. تعادل در زندگی مشترک زمانی برقرار می­شود که روابط متقابل بر پایه­ تعقل و احترام استوار باشد. در زندگی مشترک، به لحاظ این­که اکثر زن و شوهرها سلیقه­ ها و بهره­ های مادی، معنوی، و احساسی شخصی خود را بر منافع زندگی زناشویی ترجیح می­دهند، غالبا در تقابل با یکدیگر قرار می­گیرند، چون حُب نفس انسان پیوسته او را به منافع شخصی و دفع ضرر سوق می­دهد.

در چنین شرایطی، اگر زن و مرد دارای اخلاق متین و تربیت صحیحی باشند، می­توانند به جای اِعمال سلیقه­ شخصی و زورگویی در عرصه زندگی، پایه­ های مطلوبی برای حل اختلاف سلیقه­ ها  و تعامل و تفاهم در این موارد بیابند و عقل و درایت و شعور را در صحنه­ زندگی­شان حاکم کنند.