شانس و اقبال:
خیلی از آدم‌های دور و بر ما رسیدن به موفقیت و خوشبختی را منوط به شانس و بخت و اقبال می‌دانند یا عوامل خارجی را در آن دخیل می‌دانند؛ از قبیل؛ ارث و میراث، خانواده، مشکلات اجتماعی، تسهیلات اجتماعی، شهر و اجتماع، فرصت‌ها و اشتباهات و امثالهم. بعضی‌های دیگر هم استعدادهای مادرزادی، حوصله و پشتکار و مسائلی از این دست را عوامل موثر در به‌دست آوردن موفقیت می‌دانند.
اگر از اغلب آدم‌ها بپرسیم سه مولفه‌ی اصلی برای رسیدن به موفقیت تعریف می‌کنند: قدرت- پول- شهرت و معتقدند هرکس یک یا دوتا از این سه مولفه را داشته باشد فرد موفقی خواهد بود. با قدرت می‌توان روابط اجتماعی قوی و محکمی پیدا نمود. با پول کارهایی بیشتر (به قولی روی سنگ بگذاریم آب می‌شود) و شهرت هم که بسیاری از درهای بسته را باز می‌کند.
ولی آنچه مسلم است چنین تعاریفی با نظام الهی و عقل و وجدان بشر چندان سازگاری ندارد. اگر ما از هر راهی پول تهیه کنیم حتی حرام و کثیف موفق خواهیم بود؟ و یا اساسا آن موفقیت ارزشی خواهد داشت؟
قانون علت و معلول
زندگی بسیاری از آدم‌ها وقتی دگرگون می‌شود که درک صحیحی از قانون علت و معلول پیدا کنند همان قانون بزرگ جهان هستی، بشریت و سرنوشت همه ما.
باید بیاموزیم که هر حادثه‌ای معلول علتی است. از‌این‌رو می‌توان نتیجه گرفت که هیچ موفقتی اتفاقی یا بر اثر شانس و حادثه نیست. اشتباهات و خطاهای ما در زندگی هم اتفاق نیستند. اگر سرگذشت افراد موفق در هر رشته‌ای را بررسی کنیم متوجه می‌شویم که آن‌ها از قانون علت و معلول در رابطه با هرچیزی که خواسته‌اند و به آن رسیده‌اند به خوبی استفاده کرده‌اند.
متاسفانه تنها ۲% از مردم می‌دانند به چه چیزی احتیاج دارند و همان را درست انجام می‌دهند، ۹۸% مردم ناآگاهانه در اثر تصمیمات غلط و نادرست به شکلی تاثیر‌انگیز سطح استرس و فشارهای روانی وارده به زندگی خود را به‌دست خودشان افزایش می‌دهند.
برای تشخیص توانایی‌های شخصی و حرفه‌ای خودتان به قدرت کلام و اعمالی که انجام می‌دهید، توجه کنید. منظور ارزش فردی شخصیت شما هستند به‌عنوان نقاط قوت‌تان هستند، می‌توانید روی آن‌ها تمرکز کنید و نتایج درخشانی را برای خودتان کسب نمایید.
