روزنامه: پول یا مادی گرایی
یادداشت اجتماعی افشین طباطبایی که در تاریخ ۱۲ دی ۱۳۹۵ در صفحه ۸ روزنامه نسل فردا به چاپ رسیده است.
روزنامه: پول یا مادی گرایی
همه ما با درآمد حاصل از کار، زندگی خود را می‌چرخانیم و برای رسیدن به آرزوهایمان پس‌انداز یا برای راحتی و خوش‌گذرانی، آن را خرج میکنیم؛ خیلی از ما نیز سعی میکنیم از راه‌های مختلف، درآمد بیشتری به‌دست‌آوریم که گاه به طمع‌ورزی می‌افتیم. همه ما به‌دنبال کسب درآمد و به دست آوردن ثروت بیشتر هستیم و تمام عمر را صرف همین موضوع میکنیم. انگار فقط به دنیا آمده‌ایم که از صبح تا شب بدویم تا بر میزان داراییمان اضافه کنیم؛ ماشین، خانه، زمین، طلا، جواهر و لباس را نه‌تنها به‌اندازه نیاز شخصی، بلکه فراتر از آن را خواهانیم.
پول برای اکثر انسان‌ها، هدف اصلی است؛ زیرا گمان می‌برند که با پول می‌توانند به هر آرزو و رؤیایی برسند. پول، همان چراغ جادویی است که تمام خواسته‌های ما را برآورده می‌سازد ولی همین پول، گاه می‌تواند بلای جانمان شود و آن موقعی است که پول را برای نفس پول بخواهیم؛ البته پول از عوامل مهم کامیابی به شمار می‌رود؛ مشروط به اینکه بدانیم چگونه آن را خرج کنیم. چه‌بسا افرادی که پول زیادی ندارند، ولی خیلی بهتر از پولدارها زندگی می‌کنند؛ چون راه استفاده درست و صحیح از آن را می‌دانند و ازنظر بدنی و روانی هم سالم‌ترند؛ نه اینکه بگوییم همه پولدارها بدبختند یا همه بی‌پول‌ها خوشبخت؛ نباید قانون وضع کنیم در این دنیا همه‌چیز نسبی است.
کسی که دنبال پول باشد، کمتر به مسائل اجتماعی فکر می‌کند و سختکوش‌تر هم می‌شود، اما از طرفی دیگر، منزوی می‌شود. بیشتر این قبیل افراد، پول برایشان همه‌چیز است و کمتر به دیگران کمک می‌کنند یا خودشان از پول بهره کافی نمی‌برند. صحبت کردن درباره پول و خوشبختی، ضرورتا به معنی مادی‌گرایی نیست؛ این امر می‌تواند راهی برای تفکر درباره موضوعات مهمی مانند: مصرف، رضایت، سرمایه‌گذاری، ارزش، خوشی و… باشد. شاید بتوان خرج کردن پول با دوستان را نوعی سرمایه‌گذاری نامید.
پژوهشگران معتقدند؛ رابطه پیچیده‌ای بین پول و انسان وجود دارد و به‌سادگی نمی‌توان منکر پول شد یا آن را از چرخه زندگی آدمی حذف کرد. این نظریه که پول، عامل اصلی خوشبختی است و هرکس پولدارتر، خوشبخت‌تر، از بنیان غلط بوده و هیچ جامعه‌شناس و فیلسوفی آن را قبول ندارد ولی آنچه مسلم است، رابطه ضعیفی بین پول و شادکامی وجود دارد؛ یعنی به‌هرحال پول می‌تواند در شرایطی به ایجاد و بروز شادی کمک کند.بسیاری از زنان و مردانی که به موفقیت‌های بزرگ رسیده‌اند، باوجود همه کامیابی‌ها و امکانات رفاهی، همچنان احساس پوچی می‌کنند. شاید آنان در زندگی هدف درستی را دنبال نکرده‌اند؛ همواره با شتاب درحرکت و تکاپو بوده‌اند یا با فشارهای فراوانی روبه‌رو شده، وقت اندکی برای زندگی در زمان حال صرف کرده‌اند؛ درواقع توجه عمده این گروه بر پول متمرکزشده است و خوشبختی را در مال‌اندوزی و ثروت و مادیات دیده، تصور می‌کنند که با داشتن پول بیشتر می‌توانند بخت بلندتر و خوشی بیشتری برای خود بیابند. بسیاری از آنان چنان به کار معتاد می‌شوند که به‌طورکلی فرصت اندکی برای احساس شخصی و تجربه کردن زندگی می‌یابند و شاید هرگز نتوانند خوشبختی و عشق را به دست بیاورند. پول خرج کردن، موقعی موجب خوشحالی می شود که احساسی از خود به‌جا بگذارد.
