جاذبه و دافعه افکار

افراد مختلف از رویدادهای زندگی برداشت­های متفاوتی دارند. گاه دو نفر به لیوانی نیمه پُر نگاه می­کنند، یکی آن را نیمه­ پُر و دیگری نیمه­ خالی می­بیند. با مطالعه­ عمیق حالات افراد، متوجه می­شویم که چرا هرکدام به جنبه­ خاصی از وقایع توجه داشته و موارد دیگر آن را، ذخیره یا حذف می­کنند. ظاهرا علت این که دو نفر یک لیوان آب را متفاوت می­ بینند ریشه در مثبت­ نگری و منفی­ نگری دارد.

زندگی ساخته و پرداخته­ رفتار ماست و رفتار هم نشات گرفته از تصاویر ذهنی است، انسان­ها با نگرش­های متفاوت به زندگی اطراف خود نگاه می­کنند، که در میزان این تصمیم­ گیری عواملی دخالت دارد، ازجمله چارچوب­های ذهنی انسان. چارچوب­های ذهنی مانند صافی عمل می­کنند و فقط وقایعی از آن عبور می­کنند و مورد توجه ما قرار می­ گیرند که بصورت پیش فرض تعریف شده باشند، در حقیقت به وسیله­ این ابزار است که لیوان را نیمه پُر یا نیمه خالی می ­بینیم.

جاذبه و دافعه یکی از ابتدای ترین شیوه­ های بهره ­گیری از چارچوب ذهن است. استفاده از حالات افراد مختلف نشان می­دهد؛ انسان­ها همواره در جهت جذب بعضی چیزها و دفع چیزهای دیگر تلاش می­کنند و به عبارت دیگر تمام رفتارهای او (انسان) در جهت به دست آوردن خوشی، عدم موفقیت یا رنج و عذاب است. اصولا آدمی شالوده­ زندگی خود را در نیل به سعادت و موفقیت تنظیم می­کند یا در جلوگیری از شکست و ناملایمات.
انسان­ها در تعامل با يكديگرند و بر هم­دیگر­ تاثیر می­گذارند؛ در حقیقت انديشه و نگرش­ ما، هویت­مان را شکل می­دهد. اگر همیشه و در هر موقعیتی فقط  زشتي­ها را ببينيم و به ­دنيا بد نگاه کنیم، يعني موتور مولد كارخانه­­ ذهن­مان، افكارمنفی ا­ست.
فکر منفی پتانسیلی تولید می­کند که بار دافعه دارد، ولی فکر مثبت انرژی مثبت تولید می­کند که جاذبه دارد. ناگفته نماند که هر دوی این­ها (منفی یا مثبت) روی زندگی ما تاثیر گذارند. حاصل افکار تولید شده؛ پتانسیل­ مثبت یا تخلیه­ انرژی ذهنی انسان می­باشد.
آدم­هایی که مثبت هستند (فکرهای خوب می­کنند و روحیه عالی دارند) انرژی­شان مثبت است. آدم­های منفی (فکرهای بد می­کنند- روحیه­ ی خراب دارند) مثل یک چاه، انرژی مثبت دیگران را می ­بلعند. افکار مثبت درهای بهشت را به روی­مان می­ گشاید، درجایی که افکار منفی ممکن است جهنمی را برای­مان خلق کنند.

قطعا انگیزه و انرژی و سازندگی جاری در اعمال و رفتار ما، برخواسته از مثبت­ اندیشی و مثبت­ نگری است، که چارچوب­های ذهن را تشکیل می­دهند. مسلما افکار برخواسته از ذهنی منفی انگیزه دهنده و انرژی­ بخش نیستند. افکارمنفی بازدارنده و مخربند، وقتی سروکله­ شان پیدا می­شود، به سرعت موجب زوال معنوی انسان می­گردند.
هنگامی که سرشار از انرژی مثبت هستیم، به اشکال مختلف نیز می­توانیم آن را به دیگران منتقل کنیم؛ مثل: محبت کردن، عشق ورزیدن، انفاق، یاری رساندن، صبور بودن، امیدوار بودن و…

ولی نبود انرژی مثبت همانند چاهی عمیق دیگر انرژی­های ما را تخلیه می­کند. می­توانیم از نفرت، رذالت، تعصب، یاس، اندوه و امثالهم یاد کنیم که تمام جنبه ­های مثبت انسانی ما را هم­چون چاهی سیاه و عمیق در خود فرو می­کشد و می­بلعد و همه­ بار انرژی ما را تخلیه می­کند. افکار منفی فضای سرشار از امید و اراده­ ما را به ناامیدی و یاس تبدیل می­سازد. برخلاف قوانین فیزیک اگر فضای ذهن و افکار ما مثبت باشد هر جلوه و اتفاق مثبتی را جذب می­کند و اگر منفی باشد، جنبه ­های منفی­ را به ­سوی خود می­کشد. نور، نور را و ظلمت، ظلمت را. نباید فراموش کنیم که وقتی ما به مثبت­ اندیشی درونی­مان اهمیت دهیم و در آن جهت کوشا باشیم به نتایج درخشانی هم می­رسیم.