ترس

یکی از عوامل موثر در ایجاد منفی ­نگری و سد راه مثبت ­اندیشی و عامل بسیاری از پرخاشگری­ ها و خشونت­ ها؛ ترس درونی است که بیش­تر انسان­ ها با آن دست و پنجه نرم می­کنند و به طرز عجیبی در وجودمان شناور است. ترس از موفقیت، از شکست، از ریسک، از مرگ، از مشکلات، از اجتماع، از دیگران، از پیری و ده­ ها موضوع واهی دیگر. درواقع ما بیش­تر از زندگی می­ترسیم تا از مرگ. ترس حس بدی است چون نه تنها تفکر فرد را تحت ­تاثیر قرار می­دهد، بلکه باعث کُندی حرکت او نیز می­شود.

ما برخي اوقات تمام وجودمان آکنده از ترس مي­شود؛ درگیري شغلي، عاطفی، احساسي، مالی، نگراني و اضطراب پس از شکست و… ولی چنین رویدادهایی برای همه پیش می­آیند و جزيی از تجربه­ های زندگی هستند. آيا كسي مي­تواند ادعا كند كه هرگز نترسيده است؟ ترس را می­توان به دو دسته تقسیم کرد: بازدارنده و نگهدارنده. ترس­ های بازدارنده موجب تخریب و تضعیف روانی فرد می­شوند، ولی ترس ­های نگهدارنده سبب حفظ و ایمنی می­گردند، مانند وحشت از رانندگی با سرعت زیاد.

در بيش­تر مواقع، ترس تبديل به اضطراب شده، اعتماد به نفس سقوط مي­كند و به مرور بدبینی و افسردگي زاييده مي­شود، در این موارد احتمال بروز خشونت زیادتر می­شود. بیش­تر ما برای تربیت و آموزش ذهن­مان باید به­ طور شخصی وقت بگذاریم باید بتوانیم ذهن را از ترس آزاد کنیم. البته چنین رها کردنی کار سخت و دشواری است. اغلب ما آدم ­ها دچار ترسی نهان هستیم، به واسطه­ ترس درونی متوسل به عوامل بیرونی مولد قدرت می­شویم مثل: ثروت، مال و اموال، طلا و جواهر، خانه و موقعیت اجتماعی، قدرت جسمی، زیبایی، خشونت و… تا خودمان را توانا نشان داده و از ترس­مان فرار کنیم. ترس و منفی­ نگری رابطه ­ای دو سویه دارند و یکدیگر را تغذیه می­کنند.