بسترهای خشونت و پرخاشگری در زنان

ازدواج نکردن دختران موجب بروز اضطراب­ های مختلف و بسیاری از اختلالات روانی می­گردد؛ از احتیاج به ارضای نیاز جنسی و حل تعارضات ناشی از آن گرفته تا احساس تنهایی و نیاز به شریک زندگی، همه و همه دختران را دچار اضطراب روانی زیادی می­سازد و هرچه بر سن دختران افزوده شود، در آنان احساس گناه افزایش می­یابد و عزت­ نفس کمتر می­شود. زنان از طریق ارتباط با مرد و گرفتن تایید و نوازش و توجه از او احساس ارزش­ و وجود می­کنند. در پژوهش ­ها مشخص شده زنان این نوازش­ها و ارتباط عاطفی را از مردی می­خواهند که شوهرشان باشد.

بالا رفتن سن دختران به ­واسطه­ عدم ازدواج، معمولا باعث پرخاشگری آنان می­شود که نیاز به تخلیه دارد. این تخلیه به دو صورت خود آزاری یا دگرآزاری بروز می­کند. در واقع هرچه دوره­ تجرد به ­طول انجامد بر پریشانی و آشفتگی روانی زنان، اثر سوء دارد. آمار نشان می­دهد که بین بالا رفتن سن ازدواج و روحیه پرخاشگری، ارتباطی مستقیم وجود دارد. برخی زنان به­ خاطر استقلال ­طلبی، که آن­را نوعی مقابله و حق­ خواهی می­دانند، بسیاری از خصوصیات طبیعی و فطری خویش را نادیده می­گیرند که این امر به تغییر رفتار و نوع نگرش زن به خود و جامعه می ­انجامد و روحیه­ پرخاشگری را در آنان رشد می­دهد.

ناکامی و شکست یکی دیگر از علت­ های به وجود آمدن رفتار خشونت­ آمیز و پرخاشجویانه است. وقتی خواسته ­ها و نیازهای زنان به شکلی متناسب برآورده نشود، زمینه مناسب برای بروز بدخلقی و پرخاشگری پدید می­آید. محرومیت و ناکامی هنگامی روی می­دهد که راه ­دستیابی به­ هدف بسته می­شود یا به تاخیر می­افتد. ناکامی زنان در ارتباطات انسانی، شکست و بن­ بست در زندگی، چشم و هم ­چشمی در امور مادی و… می­تواند بستر چنین رفتارهایی را فراهم نماید. زمانی که زنان در جامعه و خانواده با عدم ارضای خواسته­ ها و نیازهای­شان روب­رو می­شوند یا کسی از جنبه­ی احساسی آن­ها را درک­ نمی­کند و به­ حساب نمی­آورد، خواه ناخواه به­ سوی رفتاری غیرطبیعی کشیده می­شوند.

هرقدر بی­ پروایی و خودنمایی در زنان بیش­تر باشد حُجب و حیا کمتر می­شود و روحیه­ جسارت و پرخاشگری رشد می­کند. گاه پرخاشگری، نوعی رفتار جبرانی است که در برابر محرومیت­ ها و به­ عنوان عملی بازدارنده­ از فرد سر می­زند این رفتار به احساس خودکم بینی و تصور عدم لیاقت و کفایت بستگی دارد. ممکن است متوجه فرد یا افرادی که آن­را به­ وجود آورده ­اند بشود یا حتی به­ جانب خود فرد نیز متمایل گردد. تقابل و تداخل نقش زن و مرد، یا توقع و انتظار بیش از حد از زنان در جامعه و خانواده نوعی القای بی­ هویتی به زنان می­باشد، چون تخریب نقش زن و انتظار برابری در تمام جایگاه­ های زندگی، باعث تحریک عواطف و روحیات زنانگی است که در مسیری غیرطبیعی انجام می­شود. همچنین تداخل نقش زنان و مردان نوعی سردرگمی را در میان زنان به­ وجود می­آورد که بازتاب آن می­تواند به پرخاشگری بیانجامد.

حضور غیرفعال در جامعه و رویارویی با انواع ناهنجاری­ ها و مُعضلات نیز می­تواند روحیه­ پرخاشگری را در زنان پدید آورد. احساس ناامنی در سطح جامعه می­تواند عاملی در بروز رفتار پرخاشجویانه زنان باشد، مانند؛ آزار زنان به صورت­ های کلامی (متلک­ گویی)، فیزیکی، دیداری (چشم­ چرانی) و… که در جوامع امروزی (خیابان) به­ وفور به چشم می­خورد. یکی از پیامدهای طبیعی، ولی زیان­بار آزارهای خیابانی، ایجاد حس بدبینی زن نسبت به مرد است. احساس بدبینی گاه به تنفر می­انجامد و باعث اختلالاتی در زندگی زناشویی آتی می­گردد.

فشار مضاعف كار در خارج از منزل (برای زنان شاغل) و مسئوليت‌هاي خانه به صورت مشكلات عاطفي و رفتاري در زنان بروز پيدا مي‌كند، در نتیجه امکان شکل­ گیری پرخاشگري وجود دارد. مسائل خانوادگي براي زنان اهميت بسياري دارد و هر آن­چه كه با مسئوليت‌ها و مسائل خانه زنان تداخل داشته باشد، موجب فشار رواني، اضطراب، بي‌خوابي، تحريك­ پذيري، پرخاشگري، افسردگي و عدم تمركز آنان مي‌شود. به خصوص برای زناني كه در ساعات طولاني بيرون از منزل كار مي‌كنند، آنان هميشه نگران امور داخل خانه هستند و به نوعي فشار مضاعف بر آن­ها تحميل مي‌شود.

مثال: بعضی از خانم­ها منتظرند شوهرشان وارد خانه شود. اگر بخندد: «هان خیلی بهت خوش گذشته، چرا که نه، خوب و خوشی، هر کاری دلت می­خواد می­کنی، من بدبخت رو بگو که با این بچه­ ها از صبح پدرم دراومده».  و اگر مرد غمگین و گرفته از در وارد شود: «هان چیه؟ مارو دیدی غمگین شدی، خوشحال نیستی اومدی خونه، خوب برو همون­جایی که خوشته».

بعضی­ ها همیشه درحال جنگ­­ اند حتا اگر اوضاع هم خوب باشد. البته باید توجه داشت زنان هنگام تغییرات متابولیسمی بدن خود (عادات ماهانه) حساس­تر شده و آستانه تحمل آنان پایین می­آید، ازاین­رو احتمال پرخاشگری و از کوره در رفتن آن­ها در این زمان زیاد است. شاید بتوان گفت این عوامل گفته شده بسترهای خشونت و پرخاشگری در زنان را به وجود می آورند.