بیچاره مردم

ما جماعت قلم به دست عادت کرده ­ایم به مردم پند و اندز دهیم که صبور باشید، مثبت باشید، سخت­ کوش باشید، منفی­ نگر نباشید، بدبین نباشید، آدم­ های موفق چه کردند و چه نکردند و ده­ ها راه و روش ریز و درشت و نسخه اجرا شده و نشده دیگر برای­شان بپیچیم و در باغ سبز به آن­ها نشان ­دهیم. قصد ندارم گفته­ های خودم را نقض کنم، ولی بعضی اوقات با برخی مسائل و ناهنجاری و معضلات اجتماعی روبرو می­شویم که از توان تحلیل و تحمل من بشرِ خطا کارِ سراپا تقصیر خارج است و تنها توسل به مقام عصمت معصوم و یاری گرفتن از نیروی الهی آنان می­تواند ما را از سقوط به منجلاب گمراهی نجات دهد.

انسان موجودی احساسی، غریزی، عاطفی و دارای نیازهایی اساسی است. نیازهای اولیه هر کسی عبارتند از غذا، آب، پوشاک، مسکن، بهداشت، غرایز جنسی. تا زمانی­ که نیازهای اولیه انسان برای او در حدی متعادل ارضاء نشده‌اند، عمده فعالیت‌های هر شخصی معمولا صرف تامین آن­ ها می­شود.

بعد از این که انسان توانست نیازهای اولیه خود را تا حدی نسبی فراهم سازد، زمینه لازم برای تامین نیازهای روانی او احساس امنیت، رهایی از وحشت، عدم محرومیت، مطرح می­شود. بحث امنیت ابعاد مادی و معنوی دارد، چه تامین و حفظ مایملک دارایی­ های نسبی، چه حفظ حداقل امنیت روانی فردی. البته ممکن است فرد درکنار تامین نیازهای اولیه زندگی ­اش تواما دست به فراهم کردن حریم های امنیتی چه در ابعاد مادی و معنوی بزند.

از آن­جایی که انسان موجودی اجتماعی است، همواره به دنبال کسب احساس تعلق و محبت و موضوعات عاطفی می­باشد. نیازهای عاطفی؛ تایید و دیده شدن، کسب نوازش برای انسان اهمیت زیادی دارند. آدمی برای به­ دست آوردن روابط معنی‌داری با دیگران، به سختی تلاش و کوشش می‌کند.

در میان تمام روابط اجتماعی که انسان در طول زندگی خود در تلاش به دست آوردن است، کسب یکی از مولفه­ های اصلی است. یعنی قدر و منزلتی که دیگران برای او در نظر می‌گیرند. اگر انسان نتواند نیاز خود به احترام را از طریق رفتار سازنده برآورده سازد، ممکن است برای جلب توجه و مطرح شدن، به رفتار خرابکارانه یا نسنجیده متوسل شود.

منظور این است کسانی­ که در پیچ و خم سختی­ های تامین نیازهای اولیه­ زندگی، خودشان ناتوان باشند و به هر دری می­زنند و هرکاری می­کنند از پس مخارج خوراک و پوشاک و مسکن خود برنیایند، و در قبال آن شاهد باشند اشخاصی بدون هیچ تلاش و سختی و صرفا با داشتن روابطی خاص به هزاران مرتبه بیش از نیازهای اولیه­ خود رسیده ­اند که نمی­دانند با آن چه کنند، قدرمسلم دایره­ی امنیت روانی­شان تنگ می­گردد و نه تنها نمی­توانند از ترس رهایی یابند، بلکه همواره فشار روانی ناشی از وحشت ناامیدی آنان را تهدید می­کند.

ناگفته پیداست یکی از عوامل بدبینی و منفی­ نگری­ های رایج در جامعه هم می­تواند ریشه در چنین تبعیض ­هایی داشته باشد. از یک طرف عده­ ای با استفاده از رانت مردم را بی اعتماد و ناامید و بدبین می­کنند و از طرف دیگر با کارشان آب به آسیاب دشمن می­ریزند تا خوراک برای سمپاشی­ های تبلیغاتی و رواج بیشتر ویروس منفی­ نگری فراهم سازند.

نمی­توانیم بالای گود باشیم و بگوییم لنگش کن. باید در میدان بود با سختی­ های کار، درآمد، مسکن، ایاب و ذهاب، هزینه تحصیل، خورد و خوراک، پوشاک و… درگیر بود طعم بی ­پولی و تلخی نداری و شرم آن را چشیده باشی تا بتوانی برای مردم نسخه بپیچی.