همسرآزاری و تحمل زنان

همسرآزاری برخی رفتار تهاجمی، فیزیکی، جنسی، روانی و اقتصادی است که مردان علیه شریک زندگی­شان به­ کار می­برند. در رابطه­ زناشویی سوء رفتار با همسر مشکلی جدی است که تاثیر بسزایی بر سلامت جسمی و روانی خانواده می­گذارد. نیازی نیست که مرد حتما همسرش را کتک بزند، بلکه انجام برخی کارهای ساده‌ می‌تواند مرد را به داشتن رفتاری خشونت‌آمیز متهم کند. عوامل گوناگونی از جمله نوع جهان­بینی فرد، نحوه­ تربیت او، فقر فرهنگی، مسائل اقتصادی و… در همسرآزاری نقش دارند. خشونت از مُعضلاتی است، که اشکال گوناگونی دارد و مردان و زنان (تمامی گروه­ های سنی) گاه درگیر آن می­شوند.

خشونت خانوادگی اشاره به؛ همسرآزاری، زن­­آزاری، مردآزاری،  کودک­آزاری، سالمند آزاری و امثالهم دارد که در روابط زوج­ها رُخ می­دهد. تحمل خشونت برای برخی زنان تبدیل به نوعی عادت شده است. خشونت خانوادگی بخشی از تجربه بسیاری از زنان است. به­­ طور معمول خشونت خانوادگی یا زناشویی؛ یعنی همسرآزاری و زن آزاری یا به ­عبارت بهتر خشونت شوهر علیه همسر. ناهنجاری­های روابط زن و شوهر به ­لحاظ سطح فرهنگی و تربیتی خانوادگی حیات خانواده و جامعه را تهدید می­کند. یکی از مصادیق عینی آن، خشونت حانوادگی در ابعاد مختلف است.

معمولا مردان برای پیشبرد اهداف خود دست به خشونت می­زنند، و زنان نیز از ترس آبرو، آسیب روانی کودکان، یا وحشت در برابر خواسته­ های غیرمنطقی شوهران خود تسلیم می­شوند که این موضوع به بنیان خانواده آسیب­ های جدی وارد می­کند. خشونت علیه زنان در تمامی کشورهای جهان وجود دارد و مرزهای فرهنگی، اجتماعی، تحصیلی، درآمدی و قومیتی را در نوریده است. مطالعات انجام شده حکایت از آن دارند که در کشورهای مختلف بیش از نیمی از زنان خشونت فیزیکی را تجربه کرده ­اند.

آسیب اجتماعی همسرآزاری اغلب به شکلی پنهانی در محیط بسته  خانه شکل می­گیرد و زمینه­ ساز عدم اطمینان و از هم گسیختگی و تخریب پایه­ های کانون خانواده را فراهم می­کند. قربانیان اصلی خشونت در محیط خانواده، در مرحله­ نخست، زنان و پس از آن کودکان و سالمندان و سرانجام خود مردان هستند، چون برای ابراز خشونت باید ابتدا آن را از منبعی تولید کرد، یعنی فرد خشمگین که شراره­ های خشم­اش دیگران را می­سوزاند خود نیز به واسطه­ آتش خشم درون رنج می­برد و آسیب می­بیند.