اجتماعی

نزاع خیابانی

نزاع خیابانی - دکتر طباطبایی
نوشته شده توسط افشین طباطبایی

اوباش و اراذل ­خيابانى، آخر و عاقبت­ خوشى ندارند. هرقدر هم گردن­ش، قُلدر و بزن­ بهادر و قمه به­ دست باشند، یک روز مغلوب كسانی میشوند ­كه از خودشان زبل­ترند. بیش­تر مواقع جنازه­ شان را در خرابه و گوشه­ دور­افتاده­‌اى خواهند يافت و يا به­ دست قانون مجازات خواهند شد.

موضوع نزاع خيابانى، همانند هر مبحث ديگرى قوانين خود را دارد. نزاع خيابانى تابع فرهنگ ويژه­ اى ا­ست; الفباى مخصوص و چهارچوب و محدوده و عملكردهايى دارد; حتا اگر نانوشته باشد; مثل خيلى چيزهاى ديگر نزاع­ خيابانى كار بى­ فرجامی است، جز دردسر و ناراحتى، زخمی شدن و گاهی مرگ و نابودى چيزى به­ همراه ندارد. اگر اراذل را شکست دهید، تازه سر و كارتان با قانون و دادگاه و پليس خواهد بود. درگيرى خيابانى آن­­طور كه به­ نظر میرسد نيست; نزاع­ هاى­ خيابانى، دور از تصور است و جز درد و محنت و بدبختى، در پايان چيز ديگرى در بر نخواهد داشت. درگير شدن در یک نزاع، كار افراد ناقص­ العقل و كم­ هوش است. در نزاع، جنبه­ هاى خوب و مثبت وجود ندارد.

نزاع­ خيابانى، جنگ سامورایی‌ها نيست كه رودررو و چشم در چشم، شرافت و شجاعت و دليریشان را به­ تقابل بكشانند. نزاع­‌­ خيابانى، بر قوانين مبارزاتى هنرهاى­ رزمى، استوار نيست تا بتوانيد براساس مهارت­‌هاى شخصى، از پس اراذل برآييد. شايد هم ممكن باشد، ولى درصد پيروزى ناچيز است.

 

نزاع و درگیری در خیابان | نزاع ارازل

 

تازه، نكته­ مهمى كه سواى تمام نكات بالا، اشاره­ آن واجب است، فشار آدرنالين ناشى از ترس و بالارفتن ضربان قلب در ثانيه­‌هاى اول قبل از درگيرى­ و نزاع خیابانی است. اوباش ­خيابانى چون قواعد بازى را مى­دانند و «كاركشته»اند، مشكل آدرنالين کمتر دارند، ولى افراد عادی به­ هنگام وحشت و اضطراب (نزاع خيابانى) دچار پیآمدهاى فلج كننده­ آدرنالين میشوند.

هر چقدر هم كه گردن­ كلفت، قد­بلند، رزمی كار، عضلانى، محكم و نترس باشيد، باز در بازى نزاع ­خيابانى، تازه­ كار و آماتور هستيد و شانس پيروزیتان ضعيف است. هميشه قدرت­ بدنى و مهارت فيزيكى، درآستانه­ یک ­بحران ­و درگيرى، چاره­ ساز نيست، یک ­تدبير و سياست و حركتى صحيح بر مبناى فكر درست، بهترين روش است.

هنرهاى­ رزمى، كسى را گردن­ كلفت و قُلدر بار نمى­‌آورد. قُلدرى در مصائب و سختى­‌ها و زيروبم­ هاى زندگى، معنى ميابد. اين‌كه چگونه بيانديشيد تا بر بحران و رويدادى ناخواسته، عاقلانه پيروز شويد و آسيب و شكست كمترى، بر شما وارد شود، نشانه­ توانايیتان است.

نزاع­ خيابانى، هم­چون ديگر ناهنجارى­ هاى اجتماعى­ است. مثل دزدى، قتل، تجاوز، الكل، موادمخدر، جيب­ برى، مواد­فروشى، مزاحمت­ نواميس، سرقت­ مسلحانه، آدم­ربايى و به­ طورکلی خلافكارى، که هركدام به­ واسطه­ عوامل­ مختلف، رشد و نمو مینمايند. بررسى علل و ريشه­‌يابى ناهنجارى­‌هاى اجتماعى، بحثى مفصل و طولانى ا­ست كه نزاع خيابانى يكى از جلوه­ هاى آن است و در گروه وقايع جنايى و كيفرى دسته­ بندى، و عملى خلاف عُرف، شرع و قانون است. نزاع خيابانى، غيرقابل پيش­‌بينى، غيرقابل برنامه‌ريزى، بدون قوانين نوشته­ شده و پيرو متغيرهاي نامعلوم زيادي ا­ست، از آن پرهيز كنيد.

خطر نزاع­ خيابانى، عين بازى «رولت روسى» است; دراين­ بازى گلوله­‌اى درون خشاب شش­لول می­گذارند آن را میچرخانند، سپس لوله­­ تپانچه را روى شقيقه قرار مي­دهند و ماشه را میكشند، احتمال شلیک یک بر شش است، پنج خانه خالى و فقط يكى از آن­ها پر می­باشد.

 

افشین طباطبایی در مقاله نزاع خیابانی

 

در یک نزاع خیابانی و درگيرى فيزيكى در برابر دزدان و اوباش، خطرى صد درصد و حتمى، شما را تهديد میكند، ترک محل به ­معنى نجات دادن خودتان است.

دليل ديگر ترك­ محل اين ­است­ كه زمان و مكان توسط مهاجم و تبه­كار، انتخاب شده و شما به­ عنوان طعمه، حداقل آشنايى و امكانات را در آن­جا داريد; ولى افراد حرفه­‌اى نزاع كننده بر اوضاع مسلط‌اند. يادتان نرود كه درگيرى با اوباش و خلافكاران، دعواى دو همسايه يا دو دوست نيست، نزاعی خونين است كه بیرحمى و شقاوت، حاكم برآن است. تبه­كاران و اوباش ولگرد خيابانى، خود را حاكم مطلق، همه­ كاره و قدرتمند میدانند و در اين افكار جاهلانه، ديگران را هيچ میانگارند.

فلسفه­ هر نوع درگيرى و نزاع ­خيابانى، پيروز شدن بر حريف به ­هر قيمت و شكلى­ است، و در آن انصاف و قانون و محدوديت وجود ندارد; آن­جا خشونت و دشمنى و رذالت محض و ضرب و جرح افسار گسيخته تقسیم می­کنند. بهترين­كار، بهترين شيوه­ برخورد، بهترين روش­ مبارزه با یک خلافكار، تبه­كار و «لات» خيابانى، ترک محل نزاع، رفتن و گريختن است. رفتن از صحنه­ ­نزاع خیابانی، گواه شعور، درک، فرهنگ و عقل ­سليم فرد است، نه دليل ترس او. خجالت نكشيد، از شأن و مرتبه­ شما كم نمیشود، تدبير عقب­‌نشينى، یک روش ارزشمند نظامى و رزمى ا­ست، به خصوص در جايى كه حريف شما یک فرد بی‌شعور و پست جامعه است.

بايد چگونگى پرهيز و دورى جستن از چنين فضاها و افرادی را بياموزيد. مهم نيست چه قدر تجربه و مهارت رزمى داريد. بالاترين روش مقابله، داشتن پاهاى مصمم براى خروج از مهلكه است. بهترين نوع دفاع همين است، شك نكنيد.

 

 

درباره نویسنده

افشین طباطبایی

افشین محمدباقر طباطبایی. نویسنده و پژوهشگر مسائل اجتماعی - روانشناختی - مشکلات جوانان. مربی مثبت‌اندیشی. شعار او این است: رهبر ارکستر زندگی خود باشید

دیدگاهتان را بنویسید