عدم تفاهم

یکی از مؤلفه‌های اصلی در روابط زناشویی, تفاهم دوجانبه بین زن و شوهر است. ولی منظور از تفاهم چیست؟ تفاهم در یک تعریف بسیار ساده، یعنی فهم متقابل یکدیگر، که ابعاد مختلفی دارد: فهم احساسی، فهم مشکلات شغلی، فهم گرفتاری‌های روزانه، فهم مشکلات خانوادگی و… زوجین باید مشکلات و مسائل یکدیگر را درک کنند. هرگاه یکی از آن‌ها عصبانی، خشمگین و یا دچار فشار روحی شد، طرف مقابل باید پی به چرایی و علت وقوع آن ببرد؟

هرگاه بتوانید احساسات، عواطف و همین‌طور معضلات روحی که همسرتان با آن روبرو است را درک کنید، قطعا می‌توانید یک رابطه‌ی سالم زناشویی هم داشته باشید. اشکال کار در این است که زن و مرد این رابطه‌ی سالم را درست پایه‌ریزی نمی‌کنند و هرکدام به جای اینکه همدیگر را درک کنند، بیشتر به فکر خودخواهی‌ها، خواسته‌ها و امیال شخصی خودشان هستند و به عواطف و احساسات همسرشان اهمیت چندانی نمی‌دهند.

عوامل مختلفی در این مسئله نقش دارد مثل‌: دخالت‌های خانواده همسر، خودخواهی‌ مرد و زن‌، لجبازی با یکدیگر، ممکن است یکی از همسران به دیگری چندان علاقه‌ای نداشته باشد و تحت فشار و اجبار تن به ازدواج داده باشد و همیشه از این موضوع رنج ببرد و همین موضوع باعث شود هیچوقت خود را به طرف مقابل نزدیک نکند. همینطور عدم ارضای مسائل جنسی نیز می‌تواند یکی از مسائل اساسی عدم تفاهم بین زوجین باشد.

محققان در پژوهش‌های انجام شده از زن و شوهرهایی که تفاهم بین‌شان وجود ندارد و یا ضعیف و کمرنگ است، به نکته‌ی جالبی پی برده‌اند، که زن و مرد در طول زمان همان اندازه که برای پیشرفت مادی زندگی‌شان تلاش کرده و بر داشتن بهترین خانه و لوازم زندگی، ماشین و… اصرار دارند، هرگز سعی ندارند احساسات و عواطف و انگیزه‌های شخصی یکدیگر را درک کنند و خوب بفهمند و اساسا وقتی برای این کار نمی‌گذارند.

مثلاً اغلب مردان با تأمین امکانات مادی همسرشان مثل: پول، غذا، لوازم زندگی و… فکر می‌کنند به وظیفه خود عمل کرده و همسرشان بی‌نیاز شده است و دیگر هیچ مشکلی پیش نخواهد آمد و در بسیاری از اوقات متوجه عدم رضایت همسر از زندگی مشترک نمی‌شوند و اگر بشوند علت آن را نمی‌فهمند. از طرف دیگر بسیاری زنان معتقدند بهترین سرویس، بهترین غذا و خانه‌داری را در اختیار همسرشان گذاشته‌اند و حتی علاوه بر آن بیرون از خانه هم کار می‌کنند و در حد کمال هم به وظایف زناشویی خود عمل نموده‌اند.

چه زن چه مرد برای اثبات انجام وظایف خود به تعاریفی که دیگران درباره زندگی آن دو اظهار می‌کنند نیز استناد می‌نمایند، ولی غافل از این‌که زن و مرد احتیاج به بسیاری نیازهای روانی دارند مثل: تأیید شدن، دیده شدن، توجه کردن، نوازش و … زوج‌ها باید به احساسات و خلأ‌های روحی همسرشان توجه و آن‌ها را پر کنند. زن و شوهرهایی که پس از چند سال دچار عدم تفاهم می‌شوند، غالباً در زندگی مشترکشان به این موضوعات توجه نکرده و سعی نمی‌کنند به رابطه‌شان صیقل بزنند، غبار روبی کنند و رابطه را ترمیم نمایند.

حتی ممکن است بعد از گذشت ده سال از زندگی مشترک، رابطه‌ عاطفی زناشویی به علت عدم توجه رو به فرسایش و سرازیری برود. برای جلوگیری از این مشکل باید در رابطه زناشویی با تدبیر و درایت کانال‌های ارتباطی جدیدی را به وجود آورد. در هر شهری، شهرداری برای ایجاد راحتی رفت و آمد در محله‌های قدیمی خیابان های جدید باز می‌کند، یعنی کانال‌های ارتباطی تازه برای تسهیل آمد و شد و ارتباط. ماهم در زندگی زناشویی نیازمند ایجاد کانال‌های ارتباطی تازه هستیم.

زن و شوهر باید ارتباط‌شان را به واسطه فهم متقابل ارتقا بدهند و بالا ببرند. اگر به آن مثل امور مادی زندگی شان توجه نکنند و احساسات و عواطف و نیازهای همدیگر را تامین و خلاء‌های یکدیگر را پر نکنند، متأسفانه در روابط‌شان دچار سوء تفاهم، عدم تفاهم و عدم درک متقابل می‌شوند و کم کم بین‌شان تلخکامی حاکم و در ادامه فاصله افتاده و از یکدیگر دور می‌شوند. آن‌جاست که شکافی عمیق بین احساسات و عواطف زن و مرد ایجاد می‌شود که به آن طلاق عاطفی می‌گویند. ادامه این روند باعث می‌گردد زن و مرد در جایی دیگر به دنبال برطرف کردن نیازهای عاطفی خود باشند که امروزه با گسترش شبکه‌های اجتماعی خیلی از زن‌ها و یا مردها این تأییدها و خلأهای احساسی را برای خود به صورت مجازی تامین می‌کنند.

زن و شوهر باید بدانند، زندگی زناشویی همانند یک شرکت است که از مشارکت دو انسان تشکیل شده و نام آن شرکت، کانون خانواده می‌باشد. یعنی دو نفر در کنار هم قرار گرفته‌اند و باهم شریک شده و منافع مشترکی دارند و هردو به یک قسمت مساوی از زندگی سهم دارند. تفاهم و درک متقابل به آن دو کمک می‌کند در این راه زناشویی که پیش گرفته‌اند یکدیگر را یاری کنند.