اجتماعی

زندگی، برای همه­ خوبی­هایت متشکرم!

معلول کوهنورد - زندگی برای همه خوبی هایت متشکرم
نوشته شده توسط افشین طباطبایی

راستی، روز تولد همسرت، برایش دستبند طلا خریدی؟ « می­خواهم روز پدر برای پدرم یک ساعت عتیقه بخرم». این­ها جملات آشنایی هستند. همه­ ما بارها این حرف ­ها را شنیده ­ایم یا خودمان گوینده­ آن بوده­ ایم. بر اساس تصوراتی اشتباه، این اندیشه­ غلط در ذهن ما شکل گرفته است که اگر می­خواهیم کسی را خوشحال کرده یا از زحمات و خوبی­هایش تشکر کنیم، باید هدیه­ گرانبهایی برای او بخریم.

ممکن است با داشتن لباسی فاخر خوشحال شویم یا اگر یک کیف چرمی گران ­قیمت داشته باشیم، احساس خوبی به ما دست دهد  ولي نکته­ اصلی و مهم این است­ که هیچ چیز به ­غیر از همدلي، ما را از ته­ دل شاد نمی­کند. بسیاری اوقات تنها یک لبخند یا یک تشکر ساده و صميمانه، شخصی را آنقدر خوشحال می­کند که اگر به­ او يك يا چند سکه­ طلا می ­دادید، چنین تاثيري ندا­شت. در روابط انسانی توجه و درک آن­ چه که دیگران برای­ ما انجام میدهند و بطور متقابل کاری که ما برای آن­ها میکنیم، تعیین کننده­ بسیاری از حالات روانی­ ماست.

عمده­ ترین مسأله ­ای که هر كسي را از عمق جان ناراحت می­کند، این احساس است که ارزش کارش درک نشود و آدم قدرشناسی در اطراف او نیست و مورد تحقير و بي­ مهري قرار گيرد. من نمی ­توانم شکرگزار باشم؛ چون بطوركلي درک نکرده­ام که زندگی چه چيزها يي به من داده است یا چه­ چیزهای با ارزشی دارم؟ این سوال­ها و نمونه­ های مشابه آن در ذهن تک تک ما بصورت نهفته یا آشکار وجود دارد و متأسفانه هنگامی­ که به غُُرغُر کردن مشغولیم، قدر موهبت­هایی که زندگی هر لحظه به ما می­ دهد یا برای ما آماده ساخته را نمی ­فهمیم؛ تنها به­ نداشته ­ها­مان می ­اندیشيم و احساس کمبود، نداری و عجز می ­کنیم.

 

گاهی متوجه نیستیم که چه چیزهایی داریم؛ پس باید کمی وقت بگذاريم و به بررسی، نگرش و مطالعه­ همه جانبه­ زندگی خود بپردازیم؛ بعد از آن که فهمیدیم از چه ویژگی ­ها و نعمت ­هایی در تمام موقعیت­های زندگی برخوردار بوده ­ایم، ارزش تمام زحماتی که دیگران برای ­مان کشیدهاند را درك می­ كنیم. عمیق شدن در زندگی باعث  می­ شود تا بفهمیم چه اندازه زندگی ­ما توسط محبت ­های دیگران پربارتر شده است. دیگران باید بدانند که چ­قدر سپاسگزار آن­ها هستیم. بعضی اوقات قدردان کسی هستيم که کاری برای ما انجام داده است، اما از گفتن آن ابا می­ کنیم؛ در صورتی ­که می­ توانیم با رفتار خود به ­طرف مقابل نشان دهيم تا بداند ارزش محبتی را که در حق ­مان کرده است، می ­فهمیم،باید تشکر کردن را یاد بگیریم؛ حتا برای کار کوچکی که کسی برای­ ما انجام می ­دهد.

 

« كسی­که مدیونش هستید، نباید برای شما فردی عادی در میان دیگران باقی بماند؛ بلکه باید شخص ویژه ­ای بشود؛ مانند چیزی که مقدس است».(آلبرات شوایتزر- پزشك بشردوست برنده جايزه نوبل)

 

قدرشناسی و سپاس يعنی­ برای حمایت ­هاي زیادی که از ما مي­شود، چشمان­ مان باز است؛ به ­این روش شادي بيش­تري در زندگی خواهيم داشت.

صبح كه از خواب بر می­ خیزیم، اگر ب­خاطر زندگی­، خانواده­، خانه­، دوستان، صبحانه­، سلامتي­ و روز تازه از خدا تشكر كنيم و روزهای بعد از آن­ هم به همین­ گونه شکرگزار باشیم، انصافاً آیا صفا و آرامش بیش­تری نخواهیم یافت؟ تشکر كردن از خدا (شكر) موجب آرامش انسان می ­شود. هربار که می­ گوییم « خدایا شکرت»، درحقیقت خاطر نشان می ­سازیم که آن­ چه دارم را می ­پذیرم و آنچه که باید را یاد مي ­گیرم. منشأ آرامش ذهن، تمرکز  بر موهبت­هایی­ است که از آن ­ها بهره­مند شده ­ایم و نه آن­چه نصیب­ مان نشده است.

اگر به­ دنبال آرامش واقعی ذهن هستیم باید حس سپاسگزاری داشته باشیم و نکته­ اصلی این است که هر صبح شکرگزار از خواب برخیزیم. اگر منتظر بهتر شدن اوضاع زندگي­ هستيم، مطمئن باشیم هرگز این ­گونه نخواهد شد؛ مگر خودمان تلاش كنيم.

 

زندگی ما همانی ا­ست که در آن لحظه جاری ا­ست و وجود دارد و امروز همان فردایی بود که دیروز به فکرش بودیم و برای آن ­نقشه می­ کشیدیم.

 

درباره نویسنده

افشین طباطبایی

افشین محمدباقر طباطبایی. نویسنده و پژوهشگر مسائل اجتماعی - روانشناختی - مشکلات جوانان. مربی مثبت‌اندیشی. شعار او این است: رهبر ارکستر زندگی خود باشید

دیدگاهتان را بنویسید