روزنامه: نقش ورزش در مثبت اندیشی
این یادداشت افشین طباطبایی در ۲ تیر ۱۳۹۵ در روزنامه آفتاب به چاپ رسیده است.
کسانی که ورزش میکنند بهواسطه حضور در محیطهای ورزشی، باشگاه، مسابقات، تمرینات مداوم جسمی و استفاده از انرژی تپنده آن و انرژی لحظهها به طورمعمول افرادی مثبتاندیش هستند. کمتر ورزشکاری را میتوان یافت که منفیبین، بدبین یا بداندیش در نگاهی عام باشد. ورزشکار سیگاری یا معتاد معنایی ندارد، اصولا ورزشکاران دارای سپری امنیتی هستند، سیگاریها به ورزشکار سیگار تعارف نمیکنند چون خجالت میکشند یا ورزشکار به طرف موادمخدر کشیده نمیشود (هر قاعدهای استثنا دارد). شخصیت و شان و پتانسیلی که در یک ورزشکار وجود دارد به عنوان یک منبع انرژی، همه اعضای خانواده را تحت تاثیر قرار میدهد. عصبانیت ورزشکار هم حامل انرژی است، اگر ورزشکاران در حین مسابقه دست به پرخاشگری بزنند لحظهای و حباب است، یعنی شکست برایشان امری موقتی است. (یک نشانه بارز مثبتاندیشی). شاید ورزش از نظر تامین آینده اقتصادی و اجتماعی برای جوانان چشمانداز چندان روشنی نداشته باشد. قطعا تحصیل و درس خواندن تضمینکننده مطمئنتری برای زندگی آتی انسانهاست، اما جنبه مادی یا نگاه مادی داشتن به ورزش اساسا امر نادرستی است. نگاه ما به ورزش از جنبه تربیت و تهذیب اخلاقی انسان و دورکردن او از منفینگری، پلشتی و زشتی است. ورزش نه تنها باعث سلامت جسم میشود، بلکه از نظرروانی هم موجب تقویت چارچوبهای ذهنی میشود و از جنبه کلی باعث کمال مطلوب انسان است، بهخصوص در برخی رشتهها مثل هنرهای رزمیکه تربیت اخلاقی هم در کنار فعالیت جسمی وجود دارد، به عبارت بهتر انسان اگر از سنین جوانی وارد جرگه ورزش شده باشد، مرام ورزشکاری چارچوبهای ذهنی و الگوهای ذهنی آنان را شکل میدهد. اگرچه مشخصترین کارکردهای اجتماعی نهاد ورزش؛ تفریح، سرگرمیو کسب هیجان ذکر شده است، اما افزون بر این، کارکردگرایان ساختاری، عملکردهای دیگری مانند افزایش سازگاری روانی و اجتماعی افراد، جامعهپذیری با نقشهای اجتماعی، همبستگی اعضای جامعه از طریق علایق و فعالیتهای مشترک ورزشی، ایجاد هویت ملی و اجتماعی و فراهم ساختن عرصهای مناسب برای افزایش تحرک اجتماعی را نیز جزء کارکردهای مهم نهاد ورزش برمیشمارند.