احساس ارزش

نصیحت کردن، تصحیح کردن، غلط­ گیری کردن و به طورکلی نقش بالا دستی داشتن در روابط زن و شوهر (از جانب هریک) قابل توجیه و پذیرفتنی نیست یعنی گیردادن­ های بی­ جا و زیادی نه تنها همسر را عصبی می­کند بلکه در دراز مدت آثار سوء فراوانی بر جا می­گذارد. در باورهای عامیانه؛ مطرح شده که ظاهر و اندام زنان موضوع مهمی برای مردان و پول و حمایت مالی مردان بالاترین اهمیت را برای زنان دارد، ولی مطالعات کارشناسان نشان داده چنین موضوعاتی صدرصد نیستند و واقعیات چیز دیگری است.

جذاب بون زن مهم است ولی جذابیت به معنای زیبایی صرف نیست بلکه ابعاد اخلاقی و روانی آن مهم­تر می­باشند، همین­طور درک متقابل، تفاهم، همدلی، همراهی، القای آرامش و… میانه ­روی و تعدیل در برخورد زن با مرد و مرد با زن از اهمیت ویژه ­ای برخوردار است. نباید یک روز سرشار از عشق و علاقه با همسر خود برخورد کرد و فردای آن با قهر یا پرخاشگری (حال به هردلیلی) چنین رفتاری صرفا پتانسیل تخریبی دارد.

خوش­بختی و سعادت جامعه­ آینده به نیک ­اندیشی، وظیفه­ دانی و هوشیاری و آزادی فکر فرزندان امروز بستگی دارد، و همه چیز از جمله سعادت از طریق آنان به اجتماع سرایت می­کند. برخی از پژوهشگران معتقدند؛ صنعتی شدن و پدید آمدن ظواهر جامعه­ مدرن، تبعاتی مثل؛ تخریب ساختار خانواده­ سنتی و تضعیف اخلاق در خانواده و جامعه را به دنبال داشته است. یعنی مدرنیزاسیون جنبه­ های متعددی را در خانواده­ های سنتی تخریب کرده و به ­نوعی از طریق انتقال ارزش­ها و هنجارهای مدرن به­ نسل بعد ثاثیرگذار بوده است.

مطالعات بیانگر اثرات منفی مُدرنیزم اقتصادی خانواده می­باشد که تاثیر آن در تضعیف قوانین اخلاقی و آسیب­ های اجتماعی و سطح بالای مسئوولیت­ های خانواده­ سنتی مشهود است. به مرور زمان روابط اعضای خانواده برای دست­یابی به اهداف مدرن ادامه می­یابد که تکامل احساسات و عواطف نیست، در حقیقت انتقال این­گونه روابط به نسل­ های آینده تغییرات منفی به­ همراه دارد.

چون نظام سرمایه ­داری، نیاز به مصرف­ کننده بیشتر دارد، درنتیجه این روند­ از ایجاد خانواده­ مسئول جلوگیری کرده و بیشتر به­ سوی فردگرایی غیرمسئوولانه، آزاد سوق پیدا می­کند. از طرفی دیگر تجددگرایی نیز ساختار خانواده و الگوی روابط آن را دگرگون ساخته است. بررسی­های انجام شده توسط کارشناسان نشان داده؛ خانواده­ های مستحکمی که از بحران­های زندگی به سلامت عبور کرده و غالبا احساس خوشبختی می­کنند ویژگی­هایی دارند از جمله:

نسبت به یکدیگر متعهدند؛ که این امر برای توفیق خانواده دارای اهمیت حیاتی است. اعضای خانواده باید خود را وقف ارتقای هر چه بیشتر رفاه و سعادت یکدیگر کنند و بقای خانواده برای­شان هدف اصلی به شمار آید. اعضای خانواده از اختصاص وقت و انرژی کافی برای ارتقای روحیه­ یکدیگر و ایجاد نشاط در کانون خانواده به هیچ وجه دریغ ­نکنند.

حضور افراد خانواده درکنارهم؛ گذراندن اوقات فراقت، تفریح، صرف غذا و امثالهم به تاثیرگذاری روابط متقابل، استحکام عاطفی و پیوندهای اخلاقی مابین اعضای خانواده کمک فراوانی می­نماید. به بیان روشنتر برای مستحکم نمودن پایه­ های کانون خانواده نیاز به صرف وقت و سپری کردن زمان کافی با یکدیگر می­باشد.

تشویق و ستایش؛ در خانواده ­های مستحکم اعضای خانواده مخصوصا پدر و مادر به جای سرزنش و عیب­ جویی­ های مداوم، در جست وجوی یافتن نکات مثبت فرزندان هسنند تا آنان را مورد تشویق و تمجید قرار دهند. بعد از یک روز کاری اعضای خانواده وقتی به یکدیگر می­رسند هریک درصدد یافتن نکته ­ای مثبت در رفتار و کارهای روزانه دیگری است تا با مورد توجه قرار دادن آن نکته و بازگو کردن آن روحیه یکدیگر را تقویت کنند.

عدم سوء­تفاهم؛ به اعتقاد روان­شناسان ارتباط مؤثر به ایجاد حس تعلق کمک می­کند و تحمل شکست­ ها و بحران­ های شدید را آسان   می­سازد. خانواده ­های مستحکم بر این نکته تاکید می­کنند که ارتباط خوب به راحتی ایجاد نمی­گردد بلکه به مرور زمان و با تداوم و تمرین به وجود می­آید. ارتباط صحیح به معنی از بین بردن سوء­تفاهمات است. اعضای خانواده مستحکم، برای درک هر چه بهتر یکدیگر تلاش می­کنند.