اركان خوشبختي :
چنين نيست كه خداوند عده‌ای را خوشبخت آفریده باشد و عده‌ای دیگر را بدبخت؛ منتها ما انسان‌ها اسیر منفی‌بافی میشویم و خودمان را از نعمت خوشبختی محروم می‌گردانیم. خوشبختی یک احساس خوب درونی است و میدانیم مرکز احساسات و عواطف در ذهن ما قرار دارد. نظام فکری بد میتواند باعث احساس بد شود و برعکس افکار مثبت و سازنده به احساس خوب ميانجامد.
بسیاری از حکما گفته‌اند: ((برای كسب خوشبختی باید آرزوها را کم کرد)). هـرچه لهیب آرزو بیشتر زبانه بکشد، آدمی بیشتر در رنج و عذاب میافتد، و هرچه شعله‌ي آرزو کم فروغتر باشد، از رنج و عذاب کاسته میگردد و انسان به آرامش- که مقدمه‌ي سعادت و خوشبختی است- نزدیکتر میشود. افسوس که انسان نمیتواند دست از آرزوهایش بردارد؛ زیرا زندگی غیر از خواستن چیزی نیست. نمیتوان به شکل مرتاضان هندی یا ولگردان، موجودی عاطل و طفیلی بود. برخی میگویند برای خوشبخت بودن نه تنها باید به تعدیل آرزوها بپردازیم، بلکه می‌باید خود را برای مقابله با هرنوع حادثه و مصیبتی همواره آماده نگه داریم.
یکی از عواملی که باعث میشود به خوشبختی نرسیم، حوادث ناگهانی و شوم است که ناگهان بر ما شبیخون زده و عیشمان را برهم میزند؛ حال برای اینکه کمتر از عواقب آن‌ها صدمه ببینیم، بهتر است زرهی محکم از بردباری و شکیبایی برای خود فراهم آوریم.
انسان باید همیشه به پایینتر از خودش نگاه کند. اگر بخواهیم از لذت شنیدن موسیقی، تماشای زیبایی‌ها و هر نوع نعمت دیگری برخوردار شویم، باید تندرست باشیم. کسانیکه از سلامتی محروماند انجام امور ساده‌ي روزانه هم برايشان سخت و زندگی به تنهایی باری است که از بردنش خسته میشوند.
درمیان مشغولیت‌ها و خوشگذرانی‌ها چیزیکه به هيچوجه به فکرش نیستيم و همیشه از آن غافلیم و همینکه از دستش داديم قدر و ارزش آنرا میدانیم، سلامتی است. به كساني بنگريم كه به اندازه‌ي ما تندرست نيستند؛ آنوقت سرخوشي و شادماني زير پوستمان به حركت در خواهد آمد.
اندیشه‌ي نیک و عواطف مثبت همچون سپری در برابر افکار زشت و منفي قرار ميگيرد تا آسیبی به ما نرسانند. اندیشه‌ي نیک نیز یکی از مهمترین ارکان خوشبختی محسوب میشود؛ هر چه قدر هم دیگر عوامل سعادتمندی را داشته باشيم، مادام که کژاندیش بوده و خود را بدبخت و بیچاره بدانیم، راه به جایی نخواهیم برد. اگر تمام ناراحتی‌های خود را برروی یک میز بریزیم و بعد کسان دیگری نیز بیایند و غم و دردشان را روی همان میز (البته به طور فرضي) بریزند. متوجه خواهیم شد که دیگران هم مشکلات بزرگي دارند. در حقیقت ما نبايد خودمان را دُردانه‌ي هستي بدانیم. توصیه میکنم؛ اگر احساس خوشبختی نمیکنید به دیدار بیماران سرطانی، زندانیان و معلولین بروید؛ آنوقت ميفهميد که تا چه اندازه سعادتمند و کامیاب هستید.
درود برشما.لذت بردم خیلی زیبا بود.