اجتماعی

شکرگزاری در زندگی

شکرگزاری در زندگی - دکتر طباطبایی
نوشته شده توسط افشین طباطبایی

شکرگزاری در زندگی:

با غريبه‌ها مودب هستيم، اما در خانه با آن­ها كه دوست­شان داريم، تند و بد حرف مي­زنيم. با غريبه‌­ها مهرباني مي­‌كنيم، ولي با ­نزديكان‌مان پرخاش. يادمان مي­رود، در مواقع سختي و غم همين كساني­ كه با آن­ها تندخويي و بدرفتاري كرده‌­ايم به­ داد ما مي‌رسند و در كنارمان مي‌مانند و بيش از ديگران كمك‌مان مي­كنند.

مشكل­ اين­ است­ كه عادت­ كرده‌­ايم فقط خصوصيات بد نزديكان­ ­را ­ببينيم. شما به­ عنوان پدر یا مادر وقتی به­ خانه می‌­آیید دختر يا پسر جوانت چند بار برایت چای يا آب ­آورد؛ چند بار چیزی که خریده بودید را گرفت و ­­برد، اما شده شما یک­ بار دل به دل‌­اش بدهید و بدون اين­ كه او را نصيحت­ ­كنيد، به­ حرف­هايش گوش­ كنيد؟

به ­­دو موقعیت در زندگی‌تان فکر کنید که گويي ناگهان در آسمان باز شد، رحمت الهی به­ رویتان باریدن گرفت و فرشته‌ها برایتان معجزه­ کردند. يادتان­ هست از خوشحالي می‌خواستید پرواز کنيد؟… خب چه کردید؟ فقط گفتی خدایا شکرت؟… ولی همه ما وظیفه‌ داریم به دور و بری‌های خودمان، به­ کسانی­ که دوست‌مان دارند؛ به ما عشق می­ورزند و مواظب ما هستند، توجه كنيم و از آن­ها قدردانی و تشكر نمايیم. خدای بزرگ منتظر است تا ببیند ما چه­‌قدر به ­بنده­‌های دیگرش که اسباب راحتی و آسایش‌مان را فراهم مي­کنند، احترام­ می­گذاریم­ و چه اندازه به­ آن­ها محبت می­کنیم. به اطرافتان نگاه کنید؛ ببینید از چه­ کسانی باید تشکر کنید. تا دیر نشده لبخند بزنید؛ فرشته­‌های الهی چشم ­به­ راه‌اند تا دوباره برایتان معجزه­‌ای فراهم کنند.

به سه خصوصیت خوب همسرتان و هم چنين سه كار مثبتی که او در یک سال گذشته  برای­تان انجام داده است، فكر كنيد؛ همین فکر را در مورد پدر، مادر و فرزندان­ نیز انجام دهید. مطمئن باشید آن­قدر جنبه‌­هاي خوب و مثبت در همسرتان پيدا خواهيد كرد، كه خودتان هم متعجب ­می­شويد.

شکرکردن و سپاس­گزار بودن کار سختی نیست. ما بدون وجود اطرافیان­‌مان­ ­هیچ­ چیزی نیستم. اگر فکر کنیم هركاري را خودمان انجام داده‌ايم و کس دیگری تا به­ حال برای ما قدمي بر نداشته است، سخت در اشتباهیم و در اصل چشم­‌مان را بسته‌ایم. ارطرفی دیگر اگر برای دیگران کاری انجام می­دهیم، توقع سپاس­گزاری و قدرشناسی نداشته باشیم. هدف را احساس رضایت و خشنودی خاطر خود در نظر بگیریم که به­ دلیل فداكاري و كمك، به ­ما دست می­دهد.

سپاس­گزاری همان تشکرکردن و حق­ شناس بودن است که به ما احساس آرامش مي­دهد. این حس مسوولیت و سپاس چه در برابر پروردگار، چه پدر و مادر، استاد و بزرگترها باشد، چه شکر آن نفسی که می­کشیم و دَمی که بر می‌آوریم، فرقی ندارد؛ تشکر کردن یعنی رضايت قلبي از امر پيش ­آمده، يا آن­چه كه داريم. شکر نعمتت افزون کند.

درباره نویسنده

افشین طباطبایی

افشین محمدباقر طباطبایی. نویسنده و پژوهشگر مسائل اجتماعی - روانشناختی - مشکلات جوانان. مربی مثبت‌اندیشی. شعار او این است: رهبر ارکستر زندگی خود باشید

دیدگاهتان را بنویسید