خوب نیستم چون بدبینم

خوب نیستم چون بدبینم

در اجتماع آدم­هایی وجود دارند که به ­واسطه­ شغل، فشارهای مالی، اضطراب یا عدم اعتماد بنفس دچار بدبینی می­شوند. فرد بدبین خیال می­کند که اطرافیان برای او ارزش قایل نیستند، ازاین­رو به کسی اعتماد ندارد. او درحالی که به ­شدت محتاج توجه اطرافیان می­باشد، وقتی اطرافیان به او محبت می­کنند، آن ­را پس زده و مهر و محبت آنان را به پای ریاکاری می­گذارد، در حقیقت یکی از ویژگی­‌های این افراد، انزوای عاطفی است. افراد بدبین دارای ویژگی‌هایی چون: عدم بخشش و فراموش کردن، گرفتاری در رابطه با محل کار، احساس استثمار شدن و… نیز هستند.

افراد بدبین اغلب قبول نمی­کنند که بدبین هستند و افکار و استدلال­شان اشتباه است، اما برخی از بدبین‌ها که به ­وضعیت خود واقفند، اگر در مراحل اولیه­‌ بدبینی باشند به­­ دنبال راه­‌هایی برای درمان بدبینی خود می­گردند، معمولا به آن­ها توصیه می­شود به مثبت ­اندیشی و دوری از افکارمنفی روی ­آورند و در صورت لزوم برای مشاوره به روان­شناس مراجعه کنند.

البته ما با دو گروه افراد بدبین مواجه هستیم؛ یکی افرادی که ممکن است در طول زندگی دچار بدبینی شوند. گروه دوم افرادی که بدبینی‌شان غیرقابل مهار است و همواره در ترس به سر می­برند و به ­همین دلیل دچار حالت توهم یا نوعی پارانویید می­باشند.

فرد بدبین به نکات منفی بسیار توجه دارد و نقطه ضعف‌های ناچیز را به خوبی می­‌بیند. همیشه دارای عدم اطمینان است و خودش را از همه چیز مبرا می­داند و گاهی هم ممکن است همراه با خود شیفتگی باشد. دنیا با انسان معامله متقابل می­کند، اگر بخندید به روی شما می­خندد و اگر چین بر ابرو اندازید، او هم برای­تان، ابرو درهم می­کشد. اگر مهربان و صمیمی باشید، در اطراف خود مردمی را می‌­بینید که شما را دوست ­دارند و گنجینه­ دل­شان را به روی­تان باز می­کنند.

بدبینی، بدگمانی و منفی­‌نگری هم­چون خوره بر جان انسان می‌­افتد و با مختل کردن نظم روانی فرد او را به انواع بیماری­‌ها مثل: افسردگی و اضطراب مبتلا می­‌سازد. افراد بدبین از هر چیزی می­ترسند و از همه کسی وحشت دارند، و نگرانی جان­کاهی بر روح آن­ها مستولی است، نه می­توانند یار و مونسی غم­خوار پیدا کنند و نه شریک و همکاری برای فعالیت‌های اجتماعی، و نه یار و یاوری برای روز درماندگی.

چنین اشخاصی، چون دارای تفکر غلط و منفی هستند، ناگزیر در تعاملات اجتماعی و زناشویی از کلمات و الفاظ منفی، نادرست و زشت استفاده کرده و به­ طور ناصحیح و نا­بهنجار رفتار می­کنند؛ در نتیجه دوستی­‌ها را به دشمنی‌ها تبدیل کرده و اطرافیان­شان را از خود رنجانده و دور می­کنند. در حقیقت ریشه­‌ خیلی از صفات رذل و بد مثل: غیبت، مسخره کردن، تجسس در زندگی دیگران، لقب زشت به دیگران دادن و… در همین صفت بدبینی می­باشد.

بهترین کار پیش­گیری است، افکار منفی- منفی­‌نگری- منفی­‌بینی- خیالات منفی و در نهایت بدبینی نیز شبیه بیماری­های عفونی و امراض واگیر؛ مسری­اند و باید توسط واکسن­‌های پیش­گیری جلوی نفوذ ویروس آن­ها را گرفت.

با گوش ندادن به حرف‌های منفی، اجتناب کردن از آدم‌های منفی­‌بین، پرهیز از اجتماعاتی که منفی­‌گویی و بدبینی و منفی­‌نگری در آن­جا رواج دارد و نَقل محفل است. به­ طورکلی دوری از همه­‌ عواملی که باعث می­شود افکارمنفی در ما ریشه­ دواند یا تقویت شود، و برعکس توسل جستن به عناصری که موجب مثبت‌­اندیشی، مثبت­‌بینی و مثبت­نگری می­گردند.

خبر خوب این است که کار درونی و مداوم و پایا می­تواند عادت­های فکری را تغییر دهد (الگوهای ذهنی). اما چه­طور با افکارمنفی­ کـه تـوانایی ضربه زدن به ما را دارند و اطمینان و اعتمادمان را از بین می­برند، کنار بیاییم؟

اولین و مهم­ترین مساله این­­که؛ افکارمنفی به­ دلیل ذات متزلزل و ضعیف­شان در چهارچوب یک ذهن قوی و محکم نه اثری دارند، نه­ کاربردی، و دوم باید بدانیم چگونه در برابر هر حادثه‌ای واکنش نشان داده و آن را زیر سلطه­ بگیریم، حتا اگر یک فاجعه به نظر برسد. اگر پیام‌هایی­ که افکارمنفی به­ ذهن می­فرستند را نادیده بگیریم، آن­ها رفته­ رفته مجبور به عقب­‌نشینی می­گردند و به­ مرور می­توانیم مثبت­ اندیشی را جانشین­‌شان کنیم.

در دام افكار مخربِ­ منفي، که هم­چون ویروس­‌های کامپیوتر هستند، نيفتادن امر خیلی مهمي­ است، آن­ها تاثير تخريبي و ويرانگرِ عميقي بر ذهن و سيستم عصبي دارند.